جايز نيست سه روز روزه بدل قربانی را در ايّام تشريق (روزهای یازدهم، دوازدهم و سیزدهم ذی‌الحجه) در منى بگيرد. روزه ايّام تشريق براى همه‌کسانی که در حج و سرزمین منا به سر می‌برند حرام است، چه حج بجا بياورد يا نياورد.
اگر به عللى نتوانست روز هفتم ذی‌الحجه روزه بگيرد، روز هشتم و نهم را روزه مى‌گيرد و يك روز ديگر را پس از مراجعت از منى در مکه مى‌گيرد.
احتیاط آن است که سه روز در انجام روزه بگیرد و هفت روز پس از بازگشت، ولی درهرحال می‌تواند بعد از بازگشت در ذی‌الحجه قربانی کند و یا بگوید برایش قربانی کنند.
اگر بتواند بدون مشقّت چيزى كه اضافه بر لوازم موردنیاز سفر است بفروشد، بايد آن را فروخته و با پولش قربانى تهيّه نموده و آن را ذبح كند.
حاجى اگر بتواند بدون زحمت و مشقّت قرض كند و مالى داشته باشد كه بتواند قرض خود را ادا نمايد، بايد قرض كند و قربانى نمايد.
اگر حاجى قدرت بر ذبح نداشته باشد، يعنى نه حيوانى براى قربانى دارد و نه پول آن را، چنين شخصى بايد سه روز در سفر حج و هفت روز پس از بازگشت (مجموعاً ده روز) روزه بگيرد؛ و آن سه روز را كه در سفر حج بجاى قربانى روزه مى‌گيرد، بايد در ماه ذی‌الحجه باشد و احتياط واجب آن است كه از هفتم تا نهم اين ماه باشد و جلوتر نباشد و بايد آن سه روز پشت سر هم باشد؛ و هفت روز ديگر را بايد پس از بازگشت از سفر حج روزه بگيرد و احتياط مستحب آن است كه پی‌درپی بجا آورد.
حج او اشکالى ندارد، ولى قربانى بر ذمّه‌اش می‌ماند. اگر ماه ذی‌الحجه تمام نشده، در وطنش قربانى می‌کند. در غیر این صورت، در سال آینده در ماه ذی‌الحجه قربانى می‌نماید.
اگر همه صاحبان پول راضى باشند اشكال ندارد.
اگر اوّلى را از وكالت عزل نكرده، قربانى مذكور كفايت مى‌كند و مجرّد نيابت دادن به شخص دوّم، عزل اوّلى از نيابت نيست.
هرگاه اميدى به يافتن صاحبش نداشته باشد، پول آن را از طرف صاحب اصلى به فقيرى صدقه مى‌دهد و معيار ريال عربستان و قیمت ارز آزاد است.
اشكالى ندارد.
كفايت نمى‌كند و پول بر عهده كسى است كه آن را هزينه كرده است؛ مگر این‌که كسى او را فريب داده باشد كه از فریب‌دهنده مى‌گيرد.
چنانچه امکان داشته باشد باید آن را خارج کنند یا از آن چاه صرف‌نظر نمایند.
