چنانچه بيمار مأيوس از بهبودى خود باشد، يا معذور نااميد از برطرف شدن عذر گردد، واجب است نايب بگيرد و اگر مأيوس نيست بهتر است صبر كند و اگر يقين به بهبودى يا برطرف شدن عذر دارد، لازم است صبر كند.
با توجه به آنچه نوشته‌اید نماز شما به شکل مذکور صحیح است.
در فرض سؤال تنها مهرالمثل تعلّق می‌گیرد.
چنانچه اولیاى دم از ممسک و مکره صرف نظر کنند اجراى احکام مربوط به آنها، دلیلى ندارد و شبیه حکم قصاص است و حکم مکره و ممسک هردو حبس است و کور کردن، فقط حکم رایى (بیننده یا دیده بان) مى باشد و آن در صورت خاصّى است.
در صورت عدم قدرت همان مقدار که می تواند کافی است.
معمولا در این موارد پاک پاک نمی شوند و تجسس لازم نیست و هر کجا به مشقت می افتند می توانند تیمم کنند و نماز بخوانند.
چنانچه تفاوت فاحش باشد، تفاوتى در ميان اقسام بدهى ها نيست و نیز عامل تورم ملاک نیست.
كسى كه اطمينان دارد اگر سوره را بخواند به ركوع امام می‌رسد، احتياط واجب آن است كه سوره را بخواند و در اين حال اگر سوره را بخواند و اتفاقاً به ركوع امام نرسد جماعت او صحيح است.
هرگاه این کار بر خلاف مقررات آن مرکز نباشد و تفاوت مبلغ را به عنوان حق الزحمه به او بدهد اشکال ندارد.
در حالت اوّل اشکالی ندارد ولی اگر الکل مست کننده تولید شود، مایع موجود نجس است بنابراحتیاط و با تبخیر الکل نجاست از بین نمی رود. و در صورتی که شک داریم نوشابه موجود از کدام روش تهیّه شده استفاده از آن مانعی ندارد.
درصورتی‌که حواس خود را ازدست‌داده، شخص امینی از طرف حاکم شرع به‌عنوان قیم معرفی می‌شود (از فرزندان یا بستگان نزدیک یا دیگران) تا در اموال وی با رعایت مصلحت تصرف نماید.
بدون اطلاع نمی توان کاری کرد که دیگری گرفتار ضرر شود.
تعارضی ندارد و پاسخ استفتاء برای جایی است که زمین دیگر قابلیت استفاده نداشته باشد و در واقع تلف شده باشد.
