مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ضررى به سعى او نمى‌زند؛ ولى اگر عمداً باشد گناه كرده است.

درصورتی‌که ممكن باشد از راه ديگرى برود، بايد خودش سعى را بجا آورد و اگر ممكن نيست نايب مى‌گيرد؛ ولى چنانچه مرتكب خلاف شود و خودش از مسجدالحرام عبور كند، بايد سعى را بجا آورد و سعی‌اش صحيح است؛ هرچند گناه كرده است.

اعاده طواف و نماز طواف لازم است و بنا بر احتياط مستحب سعى را هم اعاده مى‌كند. البته اگر به هنگام طواف و نماز طواف پاك بوده و بعد خون‌دیده، اعمالش صحیح است.

سعى را قطع مى‌كند و پس از پاك شدن، طواف و نماز طواف و سعى را اعاده نمايد. ضمناً اگر به هنگام طواف و نماز طواف پاك بوده و بعد خون‌دیده، طواف و نمازش صحيح بوده و سعى را ادامه مى‌دهد.

محل سعى مسجد نيست و رفتن زن حائض در انجام‌ اشكالى ندارد. بنابراين، بايد خودشان سعى را بعد از طواف و نمازِ طوافِ نايب، بجا آورند.

در صورت امكان آن‌ها را در باقيمانده، سوار بر چرخ و مانند آن سعى دهند، در غير اين صورت براى تمام سعى نايب بگيرند و به‌طورکلی اعمالى كه داراى اجزاى مختلفى است چنانچه محرم بخشى از آن را انجام داده باشد و از انجام‌ بقيّه آن ناتوان شود، نايب بايد از اوّل شروع كند.

اگر مى‌تواند با چرخ سعى كند، هرچند با وام گرفتن از ديگران، اين كار مقدّم است و نيابت گرفتن صحيح نيست؛ مگر آن‌که موجب عُسر و حرج گردد كه در اين صورت نايب مى‌گيرد.

اگر طواف را (مثلاً روز شنبه) بجا آورد و روز بعد شك كند كه سعى كرده يا نه، احتياط مستحب انجام سعى است، مگر آن‌که پس از تقصير شك نمايد، كه در اين صورت لازم نيست سعى كند.

آرى سعى او صحيح است؛ مشروط بر این‌که در حال شک و ترديد به اميد روشن شدن واقع مسئله سعى را ادامه دهد.

اگر قبل از رسيدن به مروه شك كند كه اين دور هفتم است يا كمتر، سعى او باطل است. همچنين در هر شکی كه كمتر از هفت دور باشد، مثل شک بين يك و سه، يا دو و چهار و مانند آن، سعى باطل است.

سعى او باطل است و بايد از نو شروع كند.

هرگاه در مروه شك كند هفت دور سعى نموده، يا زيادتر (مثل این‌که شك بين هفت شوط و نُه شوط نمايد) اعتنا نمى‌كند.

اگر بعد از اتمام سعى، يا اتمام هر دورى، شك كند كه آن را درست بجا آورده، يا نه؟ اعتنا نمى‌كند و سعی‌اش صحيح است. همچنين اگر در بين رفت‌وآمد، در صحيح بجا آوردن جزء پيش شك كند اعتنا ننمايد.

اگر قبل از تقصير مى‌داند هفت دورِ كامل را بجا آورده و شك در دور بيشتر سعی دارد، سعى او صحيح است و اعتنا نمى‌كند.

اگر قبل از تقصير شك كند كه سعی را ناقص بجا آورده يا كامل؟ بايد سعى را از اوّل اعاده كند.