طوافش صحيح است.
اگر در طواف مستحب، در آخر دور يا در وسط دور شك كند شش دور به‌جا آورده يا هفت دور، همچنين در هر موردى كه یک‌طرف شك كمتر از هفت دور باشد، بنا بر كمتر مى‌گذارد و طواف را كامل مى‌كند و طوافش صحيح است.
احتياط واجب آن است كه آن طواف را رها كند و از نو شروع نمايد.
اگر در طواف واجب، در آخر دور يا در وسط دور شك كند شش دور به‌جا آورده يا هفت دور، طواف او بنا بر احتياط واجب باطل است و بايد آن را رها كرده، از نو شروع كند. همچنين است در هر موردى كه یک‌طرف شك كمتر از هفت دور باشد.
اگر در وسط دور شك كند كه دور هفتم است يا بيشتر، آن دور را تمام كند و طوافش صحيح است.
هرگاه بعد از رسيدن به «حجرالأسود» شك كند هفت دور به‌جا آورده، يا هشت دور، يا بيشتر، نبايد اعتنا كند و طوافش صحيح است.
اگر بعد از فراغت از طواف، در عدد دورهاى طواف يا شرايط طواف مانند وضو و غيره شك كند اعتنا نمى‌كند.
هرگاه شك بعد از طواف بوده طوافش صحيح است و الا بايد از سر بگيرد.
خواندن نماز مستحبی در حال طواف اشكالى ندارد.
برای اعاده طواف و نماز آن پوشیدن لباس احرام لازم نيست.
هرگاه نيّتش اجمالاً انجام طواف واجب شرعى بوده، مانعى ندارد.
لازم نيست از همان نقطه باشد؛ بلكه محاذات كافى است.
طواف کننده مى‌تواند طواف را رها نموده، خانه کعبه را ببوسد و سپس برگردد و از همان‌جا كه قطع كرده طواف را ادامه دهد، ولى بهتر است اين كارها را انجام ندهد.
آرى، احتياط آن است كه ابتدا طواف را تمام كند و نماز بخواند، سپس طواف و نماز آن را اعاده نمايد و بعد به سراغ سعى برود
اگر در حال سعى صفا و مروه يادش آمد كه طواف را ناقص به‌جا آورده، بايد برگردد و طواف را از همان‌جا كه ناقص كرده تكميل كند، سپس بقيّه سعى را بجا آورد و طواف و سعی‌اش هر دو صحيح است. لكن احتياط واجب آن است كه اگر طواف كمتر از نصف (سه شوط و نیم) بوده، آن را تمام كند و سپس اعاده نمايد. همچنين اگر سعى را كمتر از چهار بار انجام داده، آن را تمام نموده و سپس اعاده كند و در هر دو حالت مى‌تواند طواف يا سعى را رها كرده، از اوّل بجا آورد.
