مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

موجب بطلان طواف نمی‌شود.

هرگاه بعد از تمام كردن طواف يا ديگر عبادات، مرتكب ريا شود، عبادت باطل نمى‌شود؛ هرچند كار خلافى كرده است.

در صحيح بودن عمل كفايت مى‌كند كه آن را «براى خدا» يا «براى اطاعت امر خدا» يا «براى نجات از كيفر الهى» يا «براى رسيدن به بهشت» و يا «براى وصول به ثواب معنوى» انجام دهد.

اگر در انجام عبادت، رضايت و خشنودى ديگرى را هم مدنظر داشته باشد و آن عمل خالص براى خدا نباشد، ريا و باطل است.

اگر در انجام طواف، يا ساير اعمال عمره و حج، كه عبادت است، ريا كند (يعنى براى نشان دادن و به رخ ديگران كشيدن و عمل خود را خوب جلوه دادن، عبادت را بجا آورد) آن عمل باطل است و علاوه بر بطلان عمل، مرتكب معصيت و گناه بزرگى نيز شده است.

لازم نيست محرم نيّت را به زبان آورد، يا حتّى از قلب خود بگذراند؛ بلكه همين مقدار توجّه داشته باشد كه تصميم دارد طواف انجام دهد و اين توجّه تا پايان طواف وجود داشته باشد كافى است. به‌عبارت‌دیگر، نيّت در عبادات مانند نيّت در كارهاى روزمره است؛ همان‌طور كه (مثلاً) با قصد آب مى‌خورد و راه مى‌رود، اگر به همان شكل عبادت را بجا آورد نيّت انجام‌شده است؛ تنها قصد قربت در عبادات لازم است.

بايد طواف را با قصد خالص براى خدا بجا آورد؛ زيرا طواف از عبادات است و بدون نيّت همراه با قصد قربت صحيح نيست.

اگر حج فاسد شده را به اتمام برساند، يا در بعضى از موارد كه وظيفه او تبديل به عمره مفرده است، عمره مفرده را به پايان برساند، از احرام خارج مى‌شود.

نمى‌تواند از احرام خارج شود. حتّى اگر لباس احرام را از تن بيرون كند و لباس دوخته بپوشد و قصد بيرون آمدن از احرام كند، احرامش به هم نمى‌خورد و آنچه به سبب احرام بر او حرام شده حلال نمى‌شود و اگر كارى كند كه موجب كفّاره است، بايد كفّاره بدهد و راه خروج از احرام فقط انجام عمره يا حج است كه نيّت آن را كرده است.

نخستين اعمال عمره و حج «احرام» است و هرگاه از روى جهل يا فراموشى احرام را ترك كند و بعد از تمام شدن اعمال متوجّه شود، اعمال او صحيح است؛ خواه در عمره تمتّع باشد، يا حج، يا عمره مفرده.

خلاصه کفارات احرام به شرح ذیل می‌باشد: رديف كار حرام كفّاره 1 جماع (آميزش) يك شتر (با تفصيلى كه قبلاً ذكر شد)2 استعمال بوى خوش يك گوسفند (بنا بر احتياط واجب) 3 گرفتن كمتر از ده ناخن براى هر ناخن يك مد طعام (750 گرم) 4 گرفتن تمام ناخن‌های دست يا پا يك گوسفند5 گرفتن تمام ناخن‌های دست‌وپا در يك مجلس يك گوسفند 6 گرفتن تمام ناخن‌های دست با پا در دو مجلس دو گوسفند 7 قطع درخت حرم قطع گياه حرم يك گاو (بنا بر احتياط واجب)استغفار 8 پوشيدن لباس دوخته حتّى در حال ضرورت يك گوسفند 9 پوشيدن كفش و جوراب براى مردان كفّاره ندارد 10 پوشانيدن صورت براى زنان يك گوسفند (احتياط مستحب)11 زير سايه رفتن براى مردان يك گوسفند 12 تراشيدن سر يا موهاى زير بغل يك گوسفند 13 تراشيدن سر در حال ضرورت تخيير بين يك گوسفند یا سه روز روزه يا اطعام شش فقیر به دو مد طعام 14 زايل كردن موى زير بغل در حال ضرورت مانند مورد قبل (بنا بر احتياط واجب) 15 زايل كردن مقدارى از موى سر يا صورت يا زیر بغل و مانند آن اطعام يك فقير 16 ازدواج براى خود كفّاره ندارد 17 اجراى صيغه عقد براى ديگران كفّاره ندارد 18 نگاه يا لمس همسر به‌قصد لذّت يك گوسفند 19 نگاه يا لمس همسر با انزال يك شتر (احتياط واجب) 20 بوسيدن همسر به‌قصد لذّت يك شتر 21 كشتن حشرات حتّى سهواً مقدارى طعام (بنا بر احتياط واجب) 22 دروغ گفتن، دشنام دادن و تفاخر نمودن استغفار 23 قسم دروغ براى هر مرتبه يك گوسفند 24 قسم راست (سه مرتبه) يك گوسفند 25 قسم راست (كمتر از سه مرتبه) كفّاره ندارد 26 حمل سلاح يك گوسفند (بنا بر احتياط واجب) 27 سرمه كشيدن كفّاره ندارد 28 نگاه كردن به آينه كفّاره ندارد 29 پوشيدن زیورآلات كفّاره ندارد 30 استعمال روغن كه بوى خوش دارد يك گوسفند 31 خارج كردن خون از بدن كفّاره ندارد 32 كشيدن دندان يك گوسفند (بنا بر احتياط مستحب) 33 پوشاندن سر يك گوسفند (بنا بر احتياط واجب) 34 ماليدن روغن يك گوسفند (بنا بر احتياط واجب)

اگر نايب موجبات كفّاره را انجام دهد، كفّاره بر عهده خود اوست، نه منوب‌عنه.

اگر می‌داند توانایی پیدا نمی‌کند ساقط می‌شود و اگر احتمال توانایی می‌دهد به ذمه بگیرد و هر وقت توانایی پیدا کرد انجام دهد.

درصورتی‌که محرم به ميل و اختيار حاضر به اين كار شود، مرتكب كار حرامی‌شده و بايد كفّاره بدهد؛ ولى چنانچه بدون اختيار، يا از روى فراموشى بوده، كفّاره‌اى براى هیچ‌کدام ندارد.

همان یک قربانی کافی است.