مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر محرم شكارى را ذبح كند، بنا بر مشهور در حكم ميته (مردار) خواهد بود و بنا بر احتياط واجب هیچ‌کس (چه محرم و چه غير محرم) نمى‌تواند از آن استفاده كند.

هر حيوانى كه شكار آن حرام است، نوزاد و تخم آن نيز حرام است؛ هرچند در دسترس باشد.

صید معمولاً به‌وسیله دام و مانند آن است و شکار به‌وسیله اسلحه.

نگاه‌داشتن صيد (حیوانات صحرایی) در حال احرام بنا بر احتياط واجب حرام است؛ هرچند مالك آن باشد.

شكار حيوانات دريايى براى محرم جايز است؛ و منظور از حيوانات دريايى حيواناتى است كه تخم‌گذارى و رشد نوزاد آن‌ها هر دو در دريا انجام شود و در دريا هم زندگى كند.

ذبح حيوانات اهلى، مانند مرغ خانگى و گاو و گوسفند و شتر، در حال احرام اشكالى ندارد.

نشان دادن شكار به شخصِ شكار كننده، يا بستن و نگهدارى آن، يا خوردن گوشت شكار (هرچند ديگرى شكار كرده، يا خودش قبل از احرام آن را شكار كرده باشد) حرام است.

شكار كردن حيوانات صحرايى يا ذبح آن‌ها در حال احرام، حرام است؛ همچنين شكار پرندگان و در اين مورد تفاوتى نمى‌كند كه به‌تنهایی شكار كند، يا به كمك ديگران.

كشتن و انتقال حشرات در حال احرام كفّاره دارد و كفّاره آن، خواه عمداً باشد يا از روى خطا، مقدارى طعام است.

مراقبت لازم است و اگر مراقبت نکند کفّاره آن یک کفِّ طعام است بنا بر احتیاط واجب.

كشتن ملخ نيز براى محرم بنا بر احتیاط واجب جايز نيست. بنابراين، اگر از راهى بگذرد كه ملخ در آن است چنانچه بتواند، راه خود را تغيير دهد و اگر نمى‌تواند بايد مواظب باشد ملخ‌ها را حتّى الامكان پايمال ننمايد، ولى در صورت ناچارى و مشقّت و عُسر و حرج اشكالى ندارد.

مكروه است حشرات را از مكانى كه محفوظ است به جايى كه در معرض سقوط است منتقل كند.

كراهت دارد كه مُحرِم حشرات (مانند پشه، مگس، مورچه و امثال آن) را بكشد؛ چه روى بدن يا لباس او باشد، يا جاى ديگر. بلكه مكروه است هر جنبده‌اى را به قتل برساند، مگر اين كه مايه آزار او شوند، يا از حيوانات موذى و خطرناك، مثل مار و عقرب و مانند آن باشد؛ حتّى كراهت دارد كه حشرات مذكور را از روى بدن بيفكند، و اگر از روى خطا چنين كند، كفاره‌اى ندارد.

هرگاه از روى محبت (نه به خاطر خصومت) بگويد: «به خدا قسم اين كار را نكن» يا بگويد: «به خدا سوگند بگذار من براى تو اين كار را انجام دهم» حرام نيست و كفّاره هم ندارد.

اظهار تنفّر و بيزارى و برائت از دشمنان اسلام، نه‌تنها ضررى براى احرام ندارد، بلكه از وظايف مسلمين در برابر كفّار مى‌باشد.