مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

براى شوهر اشكالى ندارد؛ ولى اگر زن نيز از اين كار لذّت مى‌برد احتياط آن است كه به اين كار رضايت ندهد.

بنا بر احتياط واجب كفّاره دارد؛ ولى در صورت فراموشى يا ندانستن مسئله كفّاره ندارد.

هرگاه به‌قصد لذّت بدن همسرش را لمس نمايد، بايد يك گوسفند كفّاره دهد و هم چنین اگر با اين كار انزال منى شود، كفّاره آن یک گوسفند است.

براى شخص مُحرِم جايز نيست كه بدن همسرش را به‌قصد لذّت لمس كند، ولى اين كار بدون قصد لذّت مانعى ندارد.

هرگاه بدون لذت و شهوت به زن ديگرى غير از همسرش نگاه كند، کفاره ای ندارد ولی چنانچه با اين كار منى از او خارج شود، در صورت توان يك شتر می باشد و اگر نمى‌تواند يك گاو و اگر قدرت بر آن‌هم ندارد، يك گوسفند كفّاره دهد.

هرگاه به‌قصد لذّت به همسرش نگاه كند، چنانچه منی خارج نشود کفاره ندارد اما اگر با اين كار منى از او خارج شود، كه يك شتر كفّاره بدهد و اگر نمى‌تواند يك گاو و اگر قدرت بر آن‌هم ندارد، يك گوسفند كفّاره دهد.

جايز نيست مُحرِم به همسر خود از روى شهوت نگاه كند؛ ولى نگاه بدون قصد لذّت مانعى ندارد.

اوّلاً: عاقد محلّ كفاره ندارد. ثانياً: كفاره زوج و زوجه احتياط است.

رجوع كردن در حال احرام به زنى كه وى را طلاق رجعى داده، اشكالى ندارد.

هرگاه مرد غير مُحرِم زن مُحرِمى را عقد كند، نيازى به طلاق نيست و در صورت علم به مسأله، حرام ابدى مى‌شود.

در حرمت ازدواج در حال احرام و احکام آن فرقی بین عقد دائم و موقت نیست.

اگر با علم به مسئله (حرام بودن عقد ازدواج در حال احرام) همسری را در حال احرام برای خود عقد کند، آن همسر بر او حرام دائمی می‌شود ولى اگر با جهل به مسئله چنين كارى كند، عقد باطل است، امّا حرام ابدى نمى‌شود، هرچند احتياط مستحب آن است كه با او ازدواج نكند؛ مخصوصاً اگر با او نزديكى كرده باشد.

جايز نيست مُحرِم در مجلس عقد ازدواج به‌عنوان شاهد حضور پيدا كند. همچنين (بنا بر احتياط واجب) جايز نيست شهادت بر انجام عقد ازدواج دهد؛ هرچند قبل از احرام شاهد عقد بوده باشد و براى خود يا ديگرى خواستگارى كند.

جايز نيست مُحرم براى ديگرى صيغه عقد بخواند، هرچند او مُحرِم نباشد و در اين صورت نيز عقد او باطل است؛ امّا حرام ابدى نمى‌شود و كفّاره واجب نيست.

ازدواج كردن در حال احرام براى مُحرِم، اعم از زن و مرد، جايز نيست؛ خواه خودش صيغه عقد را بخواند، يا به ديگرى وكالت دهد كه اين كار را انجام دهد. خواه عقد دائم باشد يا موقّت و درهرصورت عقد او باطل است، اما و هرگاه علم به حرام بودن آن داشته باشد و اقدام به اين كار كند، آن شخص بر او حرام ابدى خواهد شد.