هنگامی‌که حاكم شرع مبسوط اليد است يعنى می‌تواند احكام اسلام را اجرا نمايد احتياط واجب آن است كه زكات را به او دهند، يا به اجازه او مصرف كنند و اقدام اشخاص به تقسيم آن بدون اذن حاكم شرع در اين صورت اشكال دارد.
پرداخت زکات به خود معتاد جايز نيست ولي صرف آن براي درمان او مانعي ندارد، همچنين اگر زن و فرزندي دارد می‌تواند به آن‌ها بدهد مشروط بر این‌که فقير شرعي باشند و به مصرف حرام نرسانند و آشکارا گناه نکنند.
زكات فطره را بنابر احتياط واجب در غير مورد فقرا و مساكين نمىتوان مصرف كرد، همچنين نمىتوان از آن کارخانه‌هایی تأسيس كرد و منافع آن را در خدمت نيازمندان گذارد، ولى تهيّه سرمايه از آن براى افراد نيازمند به مقدارى كه زندگانى آن‌ها را اداره كند جايزاست.
كسى كه سيد است نمی‌تواند از غير سيد زكات فطره بگيرد.
كسى كه می‌تواند با یادگرفتن صنعت يا كارهاى ديگر زندگى خود را اداره كند، بايد یاد گیرد تا نيازى به زكات نداشته باشد، ولى تا زمانى كه مشغول یادگرفتن است می‌تواند زكات بگيرد.
لازم نيست زكات را از خود گوسفندان بدهد، بلكه اگر گوسفند ديگرى بدهد جايز است و همچنين می‌تواند به‌جای گوسفند و گاو و شتر پول آن‌ها را بدهد، مگر آنكه دادن خود حيوان براى مستحق مفيدتر باشد در اين صورت احتياط واجب آن است كه خود آن را بدهد.
درصورتی‌که وقف براى دفن اموات باشد نمی‌توان آن را تغییر داد; مگر این‌که دفن اموات در آن ممکن نباشد. در این صورت می‌توان براى کارهاى خیر از آن استفاده کرد; مانند مسجد و مدرسه و درمانگاه.
اراضى موات با ثبت دادن ملك كسى نمى‌شود، بلكه بايد آن را احياء كند يعنى آماده براى كشت و زرع نمايد.
اگر نذر روزه كند ولى روز آن را معیّن نسازد نمی‌تواند آن را در سفر به‌جا آورد، حتّی اگر نذر کند در سفر روزه بگیرد یا فلان روز را روزه بگیرد خواه در سفر باشد یا در حضر، این نذر هم اشکال دارد.
كسى كه روزه قضاى ماه رمضان را به‌جا می‌آورد می‌تواند پيش از ظهر روزه را افطار كند، به‌شرط اينكه وقت براى قضاى روزه تنگ نباشد، ولى بعدازظهر جايز نيست، همچنين اگر قضاى روزه غير معيّنى (مانند قضاى روزه نذر) را گرفته باشد احتياط واجب آن است كه بعدازظهر روزه را باطل نكند.
رمى كردن در شب جايز نيست، مگر براى زنان و بيماران و كسانى كه از ازدحام در روز مى‌ترسند، يا كسانى كه روزها گرفتار كار حجاج هستند و توانايى رمى در روز را ندارند. در اين صورت فرقى نمى‌كند كه شب قبل رمى كنند، يا شب بعدازآن.
این تعبیر، یک تعبیر شاعرانه است و ازنظر حکم شرع اثرى ندارد.
«قِران»، يعنى دو طواف را پشت سر هم بجا آوردن بى آن‌که در وسط آن نماز طواف بخواند، اگر در طواف واجب باشد حرام است، ولى طواف اوّل باطل نمى‌شود؛ مگر این‌که از آغاز و یا در وسط طواف اول چنين قصدى داشته باشد، كه در اين صورت صحيح بودن طواف اوّل نيز مشكل است و احتیاط در اعاده آن است.
درشت شدن صدا و روییدن موى درشت در صورت و پشت لب و مانند آن، دلیل بر بلوغ پسران نیست، مگر این‌که از این راه یقین به بالغ شدن حاصل شود.
