مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ما فتوا به منع آن داده‌ایم.

توجّه خود را از این امور منصرف کند که دامی از دام‌های شیطان است.

درصورتی‌که خودش بتواند باید به این کار اقدام کند یعنی او را نزد طبیبی ببرند تا او را ختنه کند.

تجربه‌های مکرّر در مکرّر نشان داده که رابطه‌هاى دختران و پسران دام‌های شیطان است و منجر به خلاف شرع می‌شود، بنابراین گفتگو مراوده پسر و دختر جايز نيست مگر اينکه پسر رسماً به خواستگاري دختر برود که به مقدار نياز و با رعايت موازين شرعي و اطلاع خانواده دختر، می‌تواند با او سخن بگويد و او را ببيند.

ختنه قبل از بلوغ بر پسران مستحب است و بعد از بلوغ واجب است، البته بر والدين واجب نيست که کودک خود را ختنه کنند ولي بهتر آن است که ختنه کنند تا در زمان بلوغ خودشان مجبور به اين کار نشوند، اگر در زمان بلوغ هم خودشان اقدام به اين کار نکنند مرتکب کار خلافي شده‌اند و طواف و نماز طوافشان در حج صحيح نيست. هرچند عبادات ديگرشان صحيح است.

مرد و زنى که می‌خواهند با یکدیگر ازدواج کنند، می‌توانند با هماهنگی خانواده‌ها به مقدار لازم در جلسه‌ای بنشینند و یکدیگر را ببینند و با یکدیگر صحبت کنند و اگر در یک جلسه مقصود حاصل نشد، می‌توانند در چند جلسه باهم بنشینند و صحبت کنند، سپس تصمیم بگیرند.

اگر ضرر مهمی داشته باشد واجب نیست.

در فرض سؤال مستحب است و مانعی ندارد.

در فرض سؤال جایز نیست.

در روز هفتم مستحب است.

آنچه در مورد پرده بکارت در سؤال مطرح‌شده یک مغالطه زشت و نادرست است. غلاف موجود در محل ختنه در دوره جنینی مفید است ولی پس از تولد مزاحم است و به خاطرجمع شدن قطرات بول یا منی در زیر آن سبب بروز بیماری‌هایی ازجمله سرطان قسمت بالای آلت می‌شود؛ درحالی‌که وجود پرده بکارت دلیل بر پاکی و تقوی و قداست دختر است و همان‌گونه که امیرمومنان (علیه‌السلام) فرموده این‌یک مهر الهی تقوی است و از میان بردن آن قبل از ازدواج راه را برای انحراف دختران و گسترش فساد در جامعه اسلامی کاملاً هموار می‌سازد.

در مجالس عمومی یا در کلاس درس یا مانند آن و صحبت‌های عادی و معمولی مانعی ندارد اضافه بر آن جایز نیست مگر این‌که واقعاً بخواهند مقدمات ازدواج با یکدیگر را فراهم کنند.

هرگونه تماس و ارتباط با نامحرم که موجب مفسده شود حرام است و در مورد اقوام و اساتید درصورتی‌که جهات شرعیِ رعایت شود و سخنان عادی و معمولی باشد اشکالی ندارد.

تا ضرورت قطعی وجود نداشته باشد باید از تنبیه بدنی خودداری کرد و به فرض ضرورت قطعی، باید طوری باشد که آسیبی به بدن نرسد و حتی سرخ و کبود نشود.

برقراري ارتباط دوستي با نامحرم جايز نيست و بايد به‌صورت جدي از اين کار پرهيز نمود.