مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

وقت نافله مغرب بعد از نماز مغرب است تا موقعى كه سرخى طرف مغرب كه بعد از غروب آفتاب پيدا می‌شود از بين برود.

هرگاه شك كند جنین از او ساقط شده يا نه، خونى كه از او خارج مى شود خون نفاس نيست و لازم نيست جستجو كند.

اگر در بين نماز، استحاضه قليله زن، كثيره شود بايد نماز را رها كند و غسل نمايد و از اول بخواند و در صورتى كه براى غسل وقت ندارد تيمّم كند، ولى اگر براى تيمّم هم وقت ندارد بايد همان نماز را تمام كرده و بنابر احتياط واجب قضا نمايد.

هرگاه بازى مذکور از عنوان آلت قمار خارج‌شده باشد و در نزد توده مردم به‌عنوان یک سرگرمى یا ورزش شناخته شود، بازى با آن بدون بردوباخت مالى اشکالى ندارد. در غیر این صورت جایز نیست.

نبش قبر مسلمان در چند مورد حرام نیست: 1ـ درصورتی‌که میّت در زمین غصبى دفن شده باشد و مالک زمین راضى نشود، همچنین اگر کفن یا چیز دیگرى که با میّت دفن شده غصبى باشد، یا چیزى از اموال میّت که به ورثه تعلّق دارد با او دفن شده باشد و ورثه راضى نشوند که آن چیز در قبر بماند (مانند انگشتر یا زینت‌آلات قیمتى) حتّى اگر راضى شوند و ماندن آن در قبر اسراف باشد باید آن را بیرون آورند، امّا اگر میّت وصیت کرده که دعا یا انگشترى را مثلاً با او دفن کنند درصورتی‌که وصیت او بیش از ثلث نباشد و اسراف محسوب نشود نمی‌توانند قبر را بشکافند. 2ـ درصورتی‌که براى اثبات حقّى لازم باشد بدن میّت را ببینند. 3ـ در موردى که میّت را در جایى دفن کرده‌اند که نسبت به او بی‌احترامی است، مانند قبرستان کفّار، یا جایى که کثافات می‌ریزند. 4ـ براى انجام یک مطلب شرعى که اهمیت آن از شکافتن قبر بیشتر است، مثل این‌که بخواهند بچه زنده اى را از شکم زن حامله بیرون آورند (البتّه معلوم است بچه مدّت کمى بعد از مادر ممکن است زنده بماند). 5ـ در جایى که بترسند درنده‌ای به بدن میّت آسیب برساند، یا دشمن آن را بیرون آورد. 6ـ در موردى که قسمتى از بدن میّت با او دفن‌نشده و بخواهند دفن کنند، ولى احتیاط واجب آن است که آن قسمت را طورى دفن کنند که بدن میّت ظاهر نشود.

در مورد تفنگ احتیاط مصالحه با سایر ورثه است و درصورتی‌که صغیر داشته باشد، باید حقّ صغیر را بدهند و اگر بیش از متعارف گلوله داشته باشد حق تمام ورثه است و نیاز به مصالحه با پسر بزرگ نیست اما نیزه ملحق به حبوه نیست.

نماز بر روى چنين فرش‌هايى جايز است؛ هرچند نبودن چنين فرش‌هايى در مسجد بهتر است.

1. در فرض سؤال کثیرالسفر محسوب می‌شود.2. ملاک سه روز در هفته است اما اگر عرفا کثیرالسفر محسوب شود مثل کسی که حداقل سه سال و هرماه حداقل ده روز سفر کند او هم کثیرالسفر محسوب می‌شود.

این مساله داراى چند صورت است:صورت اوّل: این که شخص فرارى، متّهم به انجام گناه کوچکى است که مجازات تعزیر دارد، در این صورت غیر از تیراندازى هوایى یا به اطراف، کار دیگرى نمى توان کرد زیرا مفروض مساله استحقاق چنین مجازاتى را حتّى پس از ثبوت جنایت ندارد.صورت دوّم: آن است که عدم واکنش شدید در برابر چنین جرمى نظم کلّى جامعه را به هم مى ریزد و براى کلّ اجتماع خطر دارد. در این صورت باید از طریق «الاسهل فالاسهل» و استفاده از سلسله مراتب اقدام کرد و اگر چاره اى جز تیراندازى مثلا به سوى پاهاى متّهم نبوده و مامور هم از مهارت کافى برخوردار بوده و در عین حال تیر خطا رفت و به محلّى که مایه قتل اوست اصابت کرد، خونش هدر است نه قصاص دارد نه دیه; زیرا کارى که با اذن حاکم شرع انجام شده و طرف هم مستحقّ آن است، دیه ندارد.صورت سوّم: در صورتى که موجب اختلال کلّى نباشد ولى جرم، جرم سنگینى است که اگر در خصوص آن جرم اقدامى نشود (مانند قاچاقچیان اسلحه براى دشمن در مواقع جنگ) که اگر در مناطق حسّاس جلوگیرى نکنیم کشته هاى زیادى مى دهیم بى آن که حتّى سرنوشت جنگ عوض شود و در این جا نیز تیراندازى با سلسله مراتب جایز است و اگر منتهى به قتل گردد، خون طرف مقابل هدر است (با شرایطى که در بالا گفته شد).

در فرض سؤال دختر نمی‌تواند بدون اجازه پدر ازدواج کند.

برای کسانی که آنجا هستند نمی تواند بخواند و باید آنها را آموزش دهد؛ در مورد کسانی که آنجا نیستند مانعی ندارد ولی خود آنها هم در وطن بخوانند.‌

لازم نيست نزدیک‌ترین زمان به وقت وقوف را انتخاب کنند.

درصورتی‌که نماز نمازگزاران صحیح و کامل باشد و به نیت میت خاص به‌جا آورند انجام این کار به‌صورت موقت و محدود مانعی ندارد اما به‌صورت فراگیر دارای ضررهایی است.

نبش قبر او واجب نیست.

مستحب است به امید این‌که مطلوب پروردگار باشد امور زیر را در دفن میّت رعایت کنند: 1: قبر را به‌اندازه قامت انسان متوسط گود کنند. 2: میّت را در نزدیک‌ترین قبرستان دفن نمایند، مگر آن‌که قبرستان دورتر، از جهتی بهتر باشد، مثل این‌که افراد خوب در آنجا دفن شده‌اند، یا مردم برای فاتحه بیشتر به آنجا می‌روند. 3: هنگام دفن، جنازه را در چند قدمی قبر بر زمین بگذارند و تا سه مرتبه، کم‌کم نزدیک ببرند و در مرتبه چهارم وارد قبر کنند. 4: اگر میت مرد است او را از طرف سر وارد قبر کنند و اگر زن است از طرف عرض بدن و به هنگام واردکردن او پارچه‌ای روی قبر بگیرند. 5: جنازه را با آرامی از تابوت بردارند و با آرامی وارد قبر کنند و دعاهایی که دستور داده‌شده پیش از دفن و موقع دفن بخوانند. 6: قبر لحد داشته باشد، یعنی آن را طوری بسازند که خاک روی بدن میت نریزد، به‌این‌ترتیب که قسمت پایین قبر را باریک‌تر کنند و بعد از گذاشتن میت در قبر، بالای آن خشت یا آجر بچینند و یا طرف قبله قبر را کمی از پایین توسعه دهند به‌اندازه‌ای که میت در آن قرار بگیرد. 7: پشت سر میت مقداری خاک یا خشت بگذارند که وقتی او را به‌طرف راست می‌خوابانند به عقب برنگردد. 8: بعد از گذاشتن در قبر، گره کفن را باز کنند و صورت میت را روی خاک بگذارند و بالشی از خاک زیر سر او قرار دهند. 9: کسی که میت را در قبر می‌گذارد با طهارت و سر برهنه و پابرهنه باشد و غیر از خویشان میت، با پشت دست خاک بر قبر بریزند و بگویند: «اِنَّا لِلهِ وَ اِنَّا اِلَیْهِ راجِعُونَ» و اگر میت زن است کسی که با او محرم است او را در قبر بگذارد و اگر محرم نباشد خویشانش او را در قبر بگذارند. 10: پیش از آن‌که «لحد» را بپوشانند دست راست به شانه میت بزنند و او را حرکت دهند و سه مرتبه بگویند: اِسْمَعْ اِفْهَمْ یا فُلانَ ابْنِ فُلان (و به‌جای فلان ابن فلان اسم میت و پدرش را ببرند) مثلاً سه مرتبه بگویند: «اِسْمَعْ اِفْهَمْ یا مُحَمَّدَ بْنِ عَلِی» سپس به ترتیب زیر او را به عقاید حقه اسلامی تلقین دهند و بگویند: «هَلْ اَنْتَ عَلَی الْعَهْدِ الَّذِی فارَقْتَنا عَلَیْهِ مِنْ شَهادَهِ اَنْ لا اِلهَ الاَّ اللهُ وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ سَیِّدُ النَّبِیینَ وَ خاتَمُ الْمُرْسَلینَ وَ اَنَّ عَلِیَّاً اَمیرُ الْمُومِنینَ وَ سَیِّدُ الْوَصِیینَ وَ اِمامٌ افْتَرَضَ اللهُ طاعَتَهُ عَلَی الْعالَمینَ، وَ اَنَّ الْحَسَنَ وَالْحُسَیْنَ وَ عَلِىَّ بْنَ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِىٍّ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّد وَ مُوسَی بْنَ جَعْفَر وَ عَلِىَّ بْنَ مُوسی وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِىٍّ وَ عَلِىَّ بْنَ مُحَمَّد وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِىٍّ وَ الْقایِمَ الحُجَّهَ الْمَهْدِىَّ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِمْ اَیِمَّهُ الْمُومِنینَ وَ حُجَجُ اللهِ عَلَی الْخَلْقِ اَجْمَعینَ، وَ اَیِمَّتُکَ اَیِمَّهُ هُدىً اَبْرارٌ یا فُلانَ بْنَ فُلان (و به‌جای فلان بن فلان، اسم میت و پدرش را بگویند) و بعد بگویند: اِذا اَتاکَ الْمَلَکانِ الْمُقَرَّبانِ رَسُولَیْنَ مِنْ عِنْدِ اللهِ تَبارَکَ وَ تَعَالی وَ سَیَلاکَ عَنْ رَبِّکَ وَ عَنْ نَبِیِّکَ وَ عَنْ دینِکَ وَ عَنْ کِتابِکَ وَ عَنْ قِبْلَتِکَ وَ عَنْ اَیِمَّتِکَ فَلاْ تَخَفْ وَ لا تَحْزَنْ وَ قُلْ فی جَوابِهِما: اَللهُ رَبِّی وَ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ نَبِیی وَ الاْسْلامُ دِینی وَ الْقُرآنُ کِتابی وَ الْکَعْبَهُ قِبْلَتی وَ اَمیرُالْمُومِنینَ عَلِىُّ بْنُ اَبی طالِب اِمامی وَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ الُْمجْتَبی اِمامِی وَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِىٍّ الشَّهیدُ بِکَرْبَلاءَ اِمامی وَ عَلِىٌّ زَیْنُ الْعابِدینَ اِمامی وَ مُحَمَّدٌ الْباقِرُ اِمامی وَ جَعْفَرٌ الصادِقُ اِمامی وَ مُوسَی الْکاظِمُ اِمامی وَ عَلِىٌّ الرِّضا اِمامی وَ مُحَمَّدٌ الْجَوادُ اِمامی وَ عَلِىٌّ الْهادِىُ اِمامی وَ الْحَسَنُ الْعَسْکَرِىُّ اِمامی وَ الْحُجَّهُ الْمُنْتَظَرُ اِمامی هوُلآءِ صَلَواتُ اللهِ عَلَیْهِمْ اَجْمَعینَ اَیِمَّتی وَ سادَتی وَ قادَتی وَ شُفَعایی، بِهِمْ اَتَوَلی وَ مِنْ اَعْدآیِهِمْ اَتَبَرَّءُ فِی الدُّنْیا وَ الاْخِرَهِ، ثُمَّ اعْلَم یا فُلانَ بْنَ فُلان (و به‌جای فلان بن فلان، اسم میت و پدرش را بگویند) بعد بگویند: اِنَّ اللهَ تَبارَکَ وَ تَعالی نِعْمَ الرَّبُّ وَ اَنَّ مُحَمَّداً صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ نِعْمَ الرَّسُولُ وَ اَنَّ عَلِىَّ بْنَ اَبیطالِب وَ اَوْلادَهُ الْمَعْصُومینَ الاْیِمَّهَ الاثْنَی عَشَرَ نِعْمَ الاْیِمَّهُ وَ اَنَّ مَا جَاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَقٌّ وَ اَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ وَ سؤال مُنْکَر وَ نَکیر فِی الْقَبْرِ حَقٌّ وَ الْبَعْثَ حَقٌّ وَ النُّشُورَ حَقٌّ وَ الصِّراطَ حَقٌّ وَ الْمیزانَ حَقٌّ وَ تَطایُرَ الْکُتُبِ حَقٌّ وَ اَنَّ الْجَنَّهَ حَقٌّ وَ النارَ حَقٌّ وَ اَنَّ الساعَهَ آتِیَهٌ لا رَیْبَ فیهَا وَ اَنَّ اللهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ. پس بگویند: اَفَهِمْتَ یا فُلانُ (و به‌جای فلان اسم میت را بگوید) پس از آن بگویند: ثَبَّتَکَ اللهُ بِالْقَوْلِ الثابِتِ وَ هَدَاکَ اللهُ اِلی صِراط مُسْتَقیم عَرَّفَ اللهُ بَیْنَکَ وَ بَیْنَ اَولِیایِکَ فِی مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِهِ. پس بگویند: اَللهُمَّ جافِ الاْرْضَ عَنْ جَنْبَیْهِ وَ اَصْعِدْ بِرُوحِهِ اِلَیْکَ وَ لَقِّهِ مِنْکَ بُرْهاناً اَللهُمَّ عَفْوَکَ عَفْوَکَ». 11: قبر را به‌صورت مربع‌مستطیل بسازند به‌اندازه چهار انگشت از زمین بلند کنند و نشانه‌ای روی آن بگذارند که شناخته شود و روی قبر آب بپاشند و بعد از پاشیدن آب، کسانی که حاضرند دست‌ها را بر قبر گذارند انگشت‌ها را بازکرده در خاک فروبرند و هفت مرتبه سوره «انا انزلناه» بخوانند و برای میت طلب آمرزش کنند. 12: این دعا را بعدازآن بخوانند: «اَللهُمَّ جافِ الاْرْضَ عَنْ جَنْبَیهِ وَ اَصْعِدْ اِلَیْکَ رُوحَهُ وَ لَقِّهِ مِنْکَ رِضْواناً وَ اَسْکِنْ قَبْرَهُ مِنْ رَحْمَتِکَ ما تُغْنِیهِ بِهِ عَنْ رَحْمَهِ مَنْ سِواکَ». و سزاوار است چنانچه میت زن باشد ضمیرها و اسماء را به‌صورت مؤنث ذکر کند؛ و سزاوار است چنانچه میت زن باشد ضمیرها و اسماء را به‌صورت مؤنث ذکر کند.