عدم لزوم عربی بودن صیغه وقف
آیا صیغه وقف را باید به زبان عربی خواند؟
صيغه وقف را مىتوان به عربى يا به هر زبان ديگر خواند، مثلًا اگر بگويد: «خانه خود را براى فلان منظور وقف كردم» كافى است.
صيغه وقف را مىتوان به عربى يا به هر زبان ديگر خواند، مثلًا اگر بگويد: «خانه خود را براى فلان منظور وقف كردم» كافى است.
طرفين معامله به هر زبانى آشنا باشند مىتوانند صيغه بخوانند، بنابراين اگر فروشنده به فارسى بگويد: «اين جنس را به فلان قيمت فروختم» و مشترى بگويد: «قبول كردم» معامله صحيح است، همچنين با عبارات ديگرى كه اين معنى را بهروشنی بيان كند و اگر صيغه نخوانند امّا فروشنده جنس را بهقصد فروختن به ديگرى دهد و او هم بهقصد خريدن بگيرد كافى است (بهشرط اينكه تمام شرايط معامله در آن جمع باشد).
در ضمانت مىتواند صيغه لفظى به زبان فارسى يا عربى يا هر زبان ديگر بخواند.
اگر عقد زنى را براى مردى بدون اجازه آنها بخوانند و بعداً آنها راضى شوند و اجازه دهند عقد صحيح است.
صید معمولاً بهوسیله دام و مانند آن است و شکار بهوسیله اسلحه.
همان حکم را دارد.
باید صدق أخذ و صید کند یا در تور ماهی گیری بمیرد چون نسبت به تور روایت خاص داریم، بنابراین چنانچه با برق و انفجار و امثال آن ماهی را بی حس کنند و سپس در حالی که زنده است از آب بیرون آورد، مانعی ندارد، مانند بی حس کردن بعضی حیوانات حلال گوشت قوی قبل از ذبح.
نوعى حقالله است که خداوند درباره رحم مقرّر فرموده است.
معیار صلهرحم، داشتن ارتباط و پیوند با آنها در حدّ متعارف و معمول است؛ البتّه هرقدر خویشاوندى نزدیکتر باشد رابطه باید بیشتر باشد.
آرى، در مواردى که ضرر یا مشقّت مهمی باشد، استثنا میشود.
هرگاه كسى از ديگرى طلبى دارد كه وقت آن نرسيده است چنانچه طلب خود را به مقدار كمترى صلح كند و مقصودش اين باشد كه از مقدارى از طلب خود بگذرد و بقيّه را نقداً بگيرد اشكال ندارد، مثل اينكه ده هزار تومان طلب دارد كه بعد از شش ماه ديگر بگيرد، از هزار تومان آن صرفنظر مىكند و بقيّه را با رضايت طرف مقابل بهطور نقد مىگيرد.
هر اقدام عملى كه بهوضوح نشان دهد طرفين مىخواهند بهوسیله آن صلح و سازش كنند كافى است.
صغیر ممیز در هیچ مو ردی نمی تواند شخصا اقامه دعوا نماید.
هرگاه وکالت مطلقه به بانکها بدهد که پول او را طبق عقود شرعیّه به کار گیرد و سود حاصل را به او بدهد اشکال ندارد و آگاهى به جزئیات بعد از وکالت مطلقه لازم نیست.