هيچ مسلمانى نمىتواند در اصول دين تقليد نمايد، بلكه بايد آن‌ها را از روى دليل- به فراخور حال خويش- بداند ولى در فروع دين يعنى احكام و دستورات عملى، اگر مجتهد باشد (يعنى بتواند احكام الهى را از روى دليل به دست آورد) به عقيده خود عمل مىكند و اگر مجتهد نباشد بايد از مجتهدى تقليد كند، همانگونه كه مردم در تمام امورى كه تخصّص و اطّلاع ندارند، به اهل اطّلاع مراجعه مىكنند و از آن‌ها پيروى مىنمايند.
اگر حال او حال عادى باشد، از اسلام بیرون رفته است و همسرش باید از او جدا بشود ولى اگر از حال طبیعى خارج‌شده و یا مشکوک است که از حال طبیعى خارج‌شده یا نه محکوم‌به اسلام است و در صورت اوّل اگر توبه کند و دوباره آن زن به عقد آن مرد درآید عقدش صحیح است.
واجب است میت مسلمان را سه غسل بدهند: اوّل با آبى كه با سدر مخلوط باشد، دوم با آبى كه با كافور مخلوط است، سوم با آب تنها، ولى شهيد و بعضى ديگر غسل ندارند.
البتّه امکان‌پذیر است و بهترین دلیل بر امکان، وقوع آن است که ما در حوزه‌های علمیّه شاهد و ناظر آن هستیم.
اين وقفها در صورتى صحيح است كه واقف اوّل آن محل را حيازت نموده باشد چون لا وقف الا فى ملك و منظور از حيازت زمين آن است كه زمينى را كه مالك ندارد مثل غالب جنگلها يا مراتع و بيابانها، فردى در دست بگيرد و روى آن عملى انجام دهد مثل اينكه در آن آبادى ايجاد كند يا پستى و بلندى آن را اصلاح و آماده استفاده كند يا آب آن را فراهم كند و امثال آن، البته لازم است.تذکر داده شود که حيازت بر دو قسم است:الف) اگر كسى مالى از مباحات را پيش از زمان اقامه حكومت اسلامى حيازت نمايد، ملكيّت او صحيح و ثابت است.ب) اگر كسى بعد از اقامه حكومت اسلامى قصد حيازت چيزى از مباحات را دارد بايد اين حيازت به اذن حكومت اسلامى باشد تا صحيح باشد و ملكيّت براى او حاصل شود.
قانون اساسی ما که به امضای گروهی از مجتهدین رسیده و امام راحل نیز آن را امضا نموده‌اند منعی از حضور آن‌ها نکرده است مگر در موارد بسیار محدود.
چنانچه براى راهنمایى و اداره وضع آن‌ها لازم است با آن‌ها بروند مانعى ندارد و کفّاره هم لازم نیست.
براى چند طایفه جايز است مقدار مختصرى در مشعر توقّف كرده، سپس به منى بروند: 1. زنان 2. بيماران 3. پيرمردان 4. تمام افراد معذور. به‌این‌ترتیب، كسانى كه عذرى دارند مقدارى از شب را در مشعر توقّف كنند، سپس ازآنجا كوچ كرده به منى بروند، بنابراين پيرمردان، بيماران، كودكان و تمام اشخاصى كه براى پرستارى يا راهنمايى بايد همراه آن‌ها باشند و آن‌ها كه مى‌ترسند در ازدحام جمعیت صبح روز عيد اذيّت شوند، مى‌توانند شبانه (بعد از مقدارى توقّف در مشعرالحرام و ذكر خدا) به منى بروند و همان شب نيز رمى جمره عقبه كنند؛ ولى احتياط مستحب آن است كه قبل از نصف شب از مشعر حركت نكنند و راهنمايان اگر بتوانند بعد از رساندن نفرات به مِنى، براى وقوف به مشعر بازگردند، احتياط آن است كه برگردند.
با شرحى که نوشته‌اید، کمک‌های این گروه مشکوک یا مقطوع الفساد است. مؤمنین باید از آن‌ها بپرهیزند و فریب نقشه‌های دشمنان را نخورند. ولى اگر از کشورهاى مسلمان، یا بی‌طرف، یا مراکز جهانى کمک‌های بی قید و شرط و آبرومندانه‌ای شود، پذیرش آن ضررى ندارد. ضمناً مردم می‌توانند از نصف سهم مبارک امام (ع) زیر نظر روحانیون معتمد محل به‌جای این‌گونه کمک‌ها استفاده کنند.
هرگاه باران روى عين نجسى ببارد و به جاى ديگر ترشح كند، احتياط واجب اجتناب از آن است؛ و اگر روى زمين يا پشت‌بام عين نجس باشد و باران روى آن ببارد احتياط واجب اجتناب است، امّا آن مقدار كه روى نجس نباريده پاك است و اگر باهم مخلوط شود و از ناودان جارى گردد آن‌هم پاك است.
توقف در قسمتهايي که مسجد است جايز نيست و احتياط واجب آن است که در حرم (محوطه اطراف ضريح) امامان عليهم السلام توقف نکند، ولي داخل شدن به رواقهاي اطراف ضريح مطهر ائمه علیهم اسلام اشکالی ندارد.
هرگاه كسى براثر پيرى خميده شده، يا به خاطر بيمارى يا به علّت ديگر به حالتى شبيه ركوع درآمده، بايد در موقع نماز آن‌قدر كه می‌تواند كمر را براى قرائت راست كند و اگر نمىتواند قدرى كمر را قبل از ركوع راست كند سپس به حال ركوع درآید و اگر آن‌هم ممكن نشود براى انجام ركوع كمى بيشتر خم شود، به‌شرط اينكه از حالت ركوع خارج نگردد و اگر آن‌هم ممكن نشود احتياط واجب اين است كه هم با سر اشاره كند و هم قصد كند كه آن حالتش جزء ركوع باشد.
