كسى نمىتواند براى یاددادن واجبات نماز، مزد بگيرد (بنابر احتياط واجب) امّا براى مستحبات مانعى ندارد، مگر اینکه از شعائر دين باشد يا حفظ احكام الهى منوط به تعليم آن گردد.
خریدوفروش چيزهايى كه در بين مردم مال محسوب نمىشود؛ هرچند براى شخص خاصی ارزش داشته باشد باطل است مانند بسيارى از حشرات.
شخص جنب يا حائض مى‌تواند در حال عبور از مسجد محرم شود و نبايد در مسجد توقّف كند. همان‌گونه كه مى‌تواند در خارج از مسجد محرم شود.
تفاوتی ندارند و فقط تنوع در تعبیر است.
در نماز فرادا جمع به تأخیر مقدم است به این صورت که نماز اول در آخر وقت فضیلت و نماز دوم در ابتدای وقت فضیلت آن خوانده شود اما در جماعت اگر جمع به تأخیر موجب از دست رفتن جماعت شود جمع به تقدیم مقدم است.
درصورتی‌که به‌صورت آبرومندانه باشد اشکالى ندارد و طبق وکالتى که مردم داده‌اند در مصارفش صرف کنید.
در فرض سؤال جایز است.
با توجّه به اينكه روحانيّون واجد شرايط موجود پاسخگوى نيازهاى داخل و خارج كشور نيستند، و تحصيل علوم دينى براى كسانى كه آمادگى دارند شكل واجب عينى به خود گرفته، تحصيل رضايت والدين جهت ورود به حوزه علميّه لازم نيست، هر چند شايسته است در صورت امكان رضايت آنها جلب گردد.
خرید و فروش بدن میّت مسلمان جایز نیست و مال محسوب نمى شود امّا بدن غیرمسلمان براى اهداف مشروع مانند تشریح در مواردى که مجاز است نیز خالى از اشکال نیست و در هر حال اجراى حدّ سرقت مشکل است.
لازم نيست جزئيّات و خصوصيّات عملى كه نذر كرده مطلوب باشد، همين اندازه كه اصل آن شرعاً مطلوب باشد كافى است، مثلًا اگر نذر كند شب اوّل هر ماه نماز شب بخواند صحيح است و بايد به آن عمل كند، يا اگر نذر كند در محلّ خاصّى فقرا را اطعام نمايد بايد مطابق آن عمل نمايد.
اگر به عنوان تعزیر در برابر تأخیر در پرداخت دین باشد (در فرض عدم اعسار) مانعی ندارد ولی مبلغ آن جریمه متعلق به بیت المال است.
در فرض سؤال، وجود خون در محل کافى است و استمرار نیز در آن شرط نیست.
در بعضى از موارد دیه دارد و در بعضى موارد ارش؛ توضیح آن: انواع دیه حارصه و دامیه و سمحاق و مانند آن در مورد گردن صادق است، ولى دیه آن مانند دیه بدن است، نه مانند دیه سروصورت و در غیر موارد دیه ارش دارد.
