هرگاه توانايى بر ايستادن دارد امّا مىداند يا احتمال عقلائى مىدهد كه براى او ضرر داشته باشد، يا بيمارىاش طولانى میشود، يا مثلاً زخم يا شكستگى استخوان او دير التيام پيدا مىكند، بايد نشسته نماز بخواند و اگر آن‌هم ضرر دارد خوابيده نماز بخواند.
معیار آن است که در عرف آن را هتک بدانند و درصورتی‌که اهانت‌آمیز باشد، جایز نیست.
هرگاه كسى قصد دارد ده روز در جايى بماند امّا احتمال مىدهد در اثنا مانعى پيدا شود درصورتی‌که مردم به اينگونه احتمالات اعتنا نكنند بايد نماز را تمام بخواند، امّا اگر احتمال وجود مانع قوى باشد نمازش شكسته است.
انشاء الله از ثواب آن بهره‌مند می‌شوید ولی بهتر است در یادگیری قرآن سعی و کوشش کنید و خودتان نیز به هر مقداری که می‌توانید قرآن بخوانید.
درصورتی‌که خطرناک نباشد و موجب صدمه‌ای نشود، اشکالى ندارد.
هرگاه ملكى را مثلا براى تعمير مسجدى وقف كنند چنانچه آن مسجد احتياج به تعمير ندارد و احتمال هم نمى رود كه تا مدّتى احتياج به تعمير پيدا كند در آمد آن ملك را مى توان به مصرف تعمير مسجد ديگرى رساند.
هرگاه متعهّد شده در برابر وجهى كه از پدر گرفته از ارث خود استفاده نكند، بلكه به ديگرى واگذار نمايد، بايد به آن عمل كند.
درصورتی‌که دریافت خبر موردنیاز، منحصر به این راه باشد مانعى ندارد؛ ضمناً نباید نام آن را رشوه گذاشت.
باید موضوع را با مسئولین مربوطه در میان بگذارد.
غسل میت کافر جایز نیست و باطل بوده و در هر صورت مس بعد از غسل نیز موجب وجوب غسل مس میت می شود.
این مطلب دریکی از روایات معتبره واردشده است که امام صادق (علیه‌السلام) فرمود: «یکره روایه الشّعر للصائم و للمحرم و فى الحرم و فى یوم الجمعه و ان یروى بالّلیل; مکروه است نقل شعر براى روزه‌دار و محرم و در حرم مکه و در روز جمعه و در شب» و حتّى در ذیل حدیث آمده است: هرچند شعر حق باشد، ولى ممکن است عناوین ثانویه مهم‌تری، این کراهت را تحت الشّعاع قرار دهد.
هرگاه شك كند كه آب نجس به باطن چيزى رسيده يا نه باطن آن پاك است.
خمس را بايد دو قسمت كرد: يك قسمت آن سهم مبارك امام علیه‌السلام است و نيم ديگر سهم سادات. سهم سادات را بايد بنابراحتیاط واجب به مجتهد داد، یا با اجازه مجتهدی که از او تقلید میکند به سادات فقير يا يتيم نيازمند، يا ساداتى كه در سفر وامانده‌اند و نيازمند هستند، بدهد (هرچند در محل خود فقير نباشند) ولى سهم امام علیه‌السلام را در زمان ما بايد به مجتهد عادل که از او تقلید میکند يا نماینده‌ی او تحویل داد تا در مصارفى كه مورد رضاى امام علیه‌السلام است از مصالح مسلمين مخصوصاً اداره‌ی حوزه‌هاى علميّه و مانند آن مصرف كند.
هرگاه درخت انگور يا خرما را بخرد قيمت آن مسلماً جزءِ مخارج نيست و اگر خرما يا انگور را پيش از رسيدن بخرد احتياط واجب آن است كه پول آن را نيز از محصول كم نكند، همچنين پولى را كه براى خريد زمين مىدهد جزءِ مخارج نيست.
اگر نگذاشتن قفل بر آن نشانه رضایت او به استفاده دیگران باشد مانعی ندارد در غیر این صورت جایز نیست.
