مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بالاترین معیار ایمان و تقوا و اطاعت فرمان خدا و صفاتى است که موجب محبت و سازش با یکدیگر است.

اگر زمانی كه وارد آيه بعد شده شك كند آيه قبل یا قبل‌تر را خوانده يا نه يا وارد کلمه‌ای از يك آيه شده، شك كند كلمه قبل را خوانده بايد بنا بر احتياط واجب برگردد و آن را به‌قصد قربت به‌جا آورد و بعد دنبال آن را ادامه دهد؛ اما اگر شروع به خواندن سوره کرده و در خواندن حمد شک کند یا به رکوع یا قنوت رفته و شک در حمد یا سوره کند نباید به شک خود اعتنا کند و نماز در این حالت صحیح است.

اگر به آسانی بتواند نایب بگیرد که از رطوبت دست او بگیرد و برای او مسح کند این کار را انجام دهد. در غیر این صورت مسح ساقط است، ولی اگر بتواند ساق پا را مسح کند این کار را ترک نکند.

اشكالى ندارد و كفّاره هم ندارد.

در این مورد که نوشته‌اید، صداى خود را آهسته‌تر کند و یا بدون تکیه به صوت بخواند.

كسى كه وظيفه‏اش تيمّم است نبايد پيش از وقت نماز تيمّم كند، ولى اگر براى كار واجب ديگر يا كار مستحبى تيمّم كند و تا وقت نماز عذرش باقى باشد مى‏تواند با همان تيمّم نماز بخواند.

با توجّه به اینکه صدمات روانى قابل‌اندازه‌گیری نیست و نمی‌توان حدّ و حدود آن را معیّن کرد، بنابراین تعیین خسارت براى آن مشکل است و غالباً سبب دعوى می‌شود، همان چیزى که اسلام از آن به شدّت پرهیز دارد، البتّه در بعضى از موارد، مانند از دست دادن هوشیارى کامل (جنون) یا به مقدار کمتر که قابل‌اندازه‌گیری باشد، جبران خسارت آن در فقه اسلامى پیش‌بینی‌شده است.

هرگاه منى در ادرار مستهلك شود، يعنى به‌صورت چيز ناپيدايى درآید، موجب جنابت نمی‌شود، ولى اگر منى به‌طور آشكار دفع گردد بايد غسل كند و اگر مشقّت دارد تيمّم نمايد. ولى در این‌گونه موارد معمولاً از قبيل قسم اوّل است.

حق فسخ دارد.

مأموم فقط در دو حالت می‌تواند به نماز جماعت ملحق شود: 1 در حالتی که امام در قیام قبل از رکوع است. 2 در حالتی که امام در رکوع است، به او اقتدا كند و به ركوع رود و به ركوع امام برسد. خواه امام جماعت ذكر ركوع را گفته باشد يا نه و همین ركعت اول او حساب می‌شود.

در مواردی که تماس های مذکور مفاسدی به دنبال دارد و یا حتی خوف مفسده برود جایز نیست و در غیر آن اشکالی ندارد.

هرگاه گندم يا بذر ديگرى را به‌طور قرض ربايى بگيرد و با آن زراعت كند حاصلى كه از آن به دست مى ‏آيد مال قرض‌ دهنده است نه قرض گيرنده.

چنانچه در قرارداد شركت بین خودشان شرط کرده باشند که هرکدام از شرکا به‌تنهایی می‌توانند خریدوفروش‏ نمايند، در این صورت معامله یکی از آن‌ها به‌تنهایی صحیح می‌‌باشد ولی اگر شرط کرده باشند که فقط يكى از آنان معامله كند تنها معامله آن فرد معینی صحیح می‌‌باشد و اگر هیچ‌یک از اين دو مطلب را شرط نكنند هیچ‌کدام بدون اجازه ديگرى نمى‏تواند با آن سرمايه معامله كند.

چنانچه وارد فضاى خالى داخل بشود، جائفه است.

عقد کردن در این ایام اشکالی ندارد اما جنبه‌های شادى در آن حذف شود و به اصل عقد كه در آن عجله دارند، اكتفا كنند.