مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر پارچه‌اى را روى كمانى بيندازند، به‌گونه‌ای كه بالاى سر قرار گيرد و سر را براى حفظ از پشه زير آن كنند اشكالى ندارد. همچنين استفاده از پشه‌بند اشكال ندارد.

هر گونه رابطه نامشروع و هر گونه عقد موقت بیش از مقدار ضرورت و نیاز نوعی هوسبازی است.

اگر زن در بیرون رفتن یا کارکردن بیرون از خانه (درصورتی‌که مزاحم حقوق شوهر باشد و به عدم تمکین منجر شود) و نزدیکی کردن (در مواقعی که عذر شرعی ندارد)، اطاعت شوهر نكند گناهكار است و حقّ غذا و لباس و منزل و همخوابى او از بين می‌رود ولى مهر او از بين نمی‌رود.

انسان نمی‌تواند به خاطر سحری نخوردن، روزه را بخورد، ولى اگر به‌قدری ضعف پيدا كند كه تحمّل آن بسيار مشكل شود، مى‏تواند روزه را بخورد و همچنين اگر خوف بيمارى داشته باشد.

اعتكاف در اصل مستحب است؛ ولى ممكن است به سبب نذر، يا عهد، يا قسم، يا شرط ضمن عقد، يا مانند آن واجب شود.

این‌گونه امور فقط در صورت ضرورت جايز است و معيار ضرورت تشخيص عرف عام و صالح است.

نگاه کردن به رقص اشکال دارد.

استطاعت به چند چيز حاصل مى‌گردد:1- استطاعت مالى: داشتن زاد و توشه و آنچه موردنیاز او در سفر و به هنگام بازگشت است. 2- استطاعت طريقى: داشتن جواز سفر و نبودن مانعى درراه و عدم خوف بر جان و مال و آبروى خويش. 3- استطاعت جسمانى: داشتن توانايى جسمانى براى انجام اعمال و مناسك حج. 4- استطاعت زمانى: داشتن وقت كافى براى رسيدن به مکه و انجام اعمال حج. 5- استطاعت تأمین مخارج واجب النفقه شرعی و عرفی تا مراجعت: داشتن مخارج زندگى همسر و فرزند و كسانى كه خرج آن‌ها در طول مدّت حج شرعاً يا عرفا بر او لازم است.6- رجوع به‌کفایت: داشتن مال، يا کسب‌وکار، يا شغلى كه بعد از بازگشت بتواند با آن زندگى كند.

احتیاط در ترک این کار است.‌

تنها در صورت ضرورت جايز است.

چنین وصیتی باطل است.

چنانچه مقدار آب اضافه شده کم باشد و در آب وضو نابود و مستهلک شود اشکالی ندارد .‌

اگر يك يا چند قدم میان امام و مأموم يا مأمومین با يكديگر فاصله باشد، به‌طوری‌که به آن جماعت گويند مانعى ندارد؛ بنابراين فاصله شدن يك يا دو نفر كه نماز نمی‌خوانند مانعى ندارد، ولى مستحب است صفوف کاملاً به هم متّصل باشد.

احتیاط آن است که نماز شفع را نیز اعاده نماید.

اگر به‌واسطه توسعه نفوذ سياسى بيگانگان، خوف آن باشد كه آن‌ها بر ممالك اسلامى تسلّط پيدا كنند، بر همه واجب است كه از نفوذ آنان جلوگيرى نموده، ايادى آن‌ها را قطع كنند، همچنين در مورد برقرار ساختن روابط سياسى با دولت‌های غير اسلامى بايد طورى باشد كه موجب ضعف و ناتوانى مسلمين يا اسارت آن‌ها در چنگال بيگانگان نگردد.