مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال، مرتد محسوب می‌شود و رفت‌وآمد با او جایز نیست.

مرتد محسوب می‌شود و رفت‌وآمد با او جایز نیست.

اگر همراه با تصاوير مبتذل و انحرافى نباشد و برای بدن ضرر قابل توجهی نداشته باشد حرام نيست و درهرحال وضو و غسل با آن اشكالى ندارد؛ امّا سزاوار است از اين كار پرهیز شود.

در مقام ضرورت مانعی ندارد.

احتیاط آن است تا اعمال را تکمیل نکرده خارج نشود.

در صورتی که قصدش آن باشد که فقط آنچه به پایین می کشد جزء وضوست مانعی ندارد.

در عقيقه کمتر از گوسفند نمی‌توان قرباني کرد. البته شرايط خاصي دارد که رعايت آن‌ها مستحب است، هرچند اگر اين شرايط را نيز رعايت نکند عقيقه صحيح است. براي اطلاع از جزئيات بيشتر به مفاتيح نوين که در سايت نيز موجود است مراجعه نماييد.

اگر با گاو و گوسفند و شتر نزديكى كنند، علاوه بر اين كه گوشت آنها حرام است، بول و مدفوع آنها نيز بنابر احتياط واجب نجس مى باشد و آشاميدن شير آنها نيز حرام است و بايد آن حيوان را ذبح كنند و لاشه آن را بسوزانند و كسى كه با آن نزديكى كرده بايد پول آن را به صاحبش بدهد.

شما مالک گوساله می شوید و فروش آن مانعی ندارد.

بز و ميش و شيشك در زكات باهم فرق ندارد و همچنين انواع شتر، گاو و گاوميش نيز يك جنس حساب می‌شود.

حيوانى كه براى قربانى انتخاب مى‌شود بايد شرايط زير را داشته باشد:1. شتر قربانى حداقل پنج سال تمام و گاو دو سال تمام و گوسفند يك سال تمام داشته باشد؛ بنا بر احتياط واجب. 2. چشم آن سالم باشد.3. گوش آن بريده نباشد.4. دست‌وپاى آن لنگ نباشد؛ (البتّه لنگى مختصر عيب ندارد).5. شاخ درونى آن شكسته نباشد؛ امّا اگر شاخ بيرونى شكسته باشد ضررى ندارد.6. احتياط واجب آن است كه خيلى پير نباشد.7. قربانى بايد سالم باشد، بنابراين حيوان مريض (حتّى مثل كچلى بنا بر احتياط) كافى نيست.8. حيوان لاغر نباشد و همين اندازه كه مردم بگويند لاغر نيست كافى است، بلكه اگر در ظاهر لاغر است، ولى بر كليه‌هاى آن مقدارى چربى وجود داشته باشد كافى است.9. حيوانِ خصى و اخته شده (حيوانى كه تخم آن را كشيده باشند) براى قربانى جايز نيست؛ ولى اگر آن را كوبيده، يا رگ آن را از كار انداخته باشند، اشكالى ندارد.10. احتياط آن است كه در اصل خلقت نيز بى بيضه نباشد.

بعد از تحقق وقف در مورد انتخاب امام جماعت يا عزل او نه متولّى و نه واقف هيچ كدام حقى ندارد و اين حق مردم است و نظر آنها ملاك است. حيطه مسؤوليت متولّى رسيدگى به موقوفات مسجد است.پس متولّى، واقف يا هر شخص ديگرى بعد از تحقق وقف حق دخالت در برنامه ريزى‏ها و فعاليتهاى اين اماكن را ندارند و اين حق مردم است و رضايت آنها در چنين امورى ملاك است.

آنچه به نفع مسجد باشد مانعی ندارد.

اگر حياط مسجد را جزء مسجد وقف كنند و در ابتدا صيغه وقف را بر کل آنجارى كنند، حكم مسجد را دارد. امّا اگر بر آن صيغه وقف به‌عنوان مسجد نخوانده‌اند و يا اطلاع نداريم كه چگونه صيغه وقف خوانده‌شده، دو صورت دارد؛ در مناطقى مثل جنوب كشور كه در بعضى فصول از حياط، جهت اقامه نماز و برنامه‌های مسجد استفاده می‌شود، حياط جزء مسجد است؛ امّا در مناطقى مثل شمال كشور كه از حياط مسجد چنين استفاده‌ای نمی‌شود آن را جزء مسجد نمی‌دانیم.به‌عبارت‌دیگر در چنين مواردى اگر حياط مسجد براى اقامه نماز و برنامه‌های مسجد است، جزء مسجد بوده و حكم آن را دارد و الا حکم مسجد را ندارد.به عبارت ديگر در چنين مواردى اگر حياط مسجد براى اقامه نماز و برنامه هاى مسجد است، جزء مسجد بوده و حكم آن را دارد و الّا حکم مسجد را ندارد.

تا مجبور نشده اید مسجد را تغییر ندهید.‌