هرگاه مقدارى از سوره را فراموش كند، يا از جهت تنگى وقت نتواند به آن ادامه دهد، می‌تواند آن را رها كرده و سوره ديگرى را بخواند، خواه از نصف گذشته باشد و خواه سوره «قُلْ هُوَ الله احَدٌ» و يا «قُلْ يا ايُّهَا الْكافِرُونَ» باشد يا نه.
در صورتى که عرفاً همه آنها یک سرقت محسوب شود، حکم واحدى دارد.
اگر احتمال غلط بودن آن را نمى‌داده، نمازش صحيح بوده است؛ ولى براى نمازهاى روزانه آينده اشتباهاتش را اصلاح كند.
1. با تن و دلى آرام از عرفات به‌سوی مزدلفه حركت كند و استغفار نمايد.2. همین‌که از طرف دست راست به تلّ سرخ رسيد بگويد: «اللّهُمَّ ارْحَمْ تَوَقُّفي، وَ زِدْهُ فüي عَمَلي، وَ سَلِّمْ لي ديüني، وَ تَقَبَّلْ مَناسِكüي».3. درراه رفتن عجله ننمايد و كسى را آزار ندهد. 4. نماز مغرب و عشا را تا مزدلفه به تأخیر اندازد، اگرچه ثلث شب نيز بگذرد، ولى با توجّه به این‌که گاه رسيدن به مشعر در زمان ما به تأخیر مى‌افتد بهتر است در شرايط فعلى نماز مغرب و عشا را در عرفات بخواند و حركت كند.5. ميان هر دونماز به يك اذان و دو اقامه جمع كند، يعنى براى نماز مغرب اذان و اقامه گويد و براى نماز عشا فقط اقامه.6. نوافل مغرب را بعد از نماز عشا به‌جا آورد.7. در آن شب به هر مقدارِ ممكن به عبادت الهى بپردازد.8. اين دعا را بخواند:«اَللّهُمَّ هذِهِ جُمَعُ، اَللّهُمَّ اِنّىü اَسْئَلُکَ اَنْ تَجْمَعَ لىü فüيها جَوامِعَ الْخَيْرِ. اَللّهُمَّ لاتُؤْيِسْنüى مِنَ الْخَيْرِ الَّذüى سَئَلْتُکَ، اَنْ تَجْمَعَهُ لىü فüى قَلْبüى، وَاَطْلُبُ مِنْکَ اَنْ تُعَرِّفَنüى ما عَرَّفْتَ اَوْلِيآئَکَ فىü مَنْزِلىü هذا، وَ اَنْ تَقِيَنىü جَوامِعَ الشَّرِّ».9. بعد از نماز صبح با طهارت حمد و ثناى الهى را به‌جا آورد و هراندازه كه ممكن باشد از نعمت‌های حضرت حق ذكر كند و بر محمد و آل‌محمّد صلوات بفرستد، آنگاه دعاء نمايد و بعضى آن را واجب مى‌دانند.10. اين دعا را نيز بخواند:«اَللّهُمَّ رَبَّ الْمشعرالحرام فُکَّ رَقَبتىü مِنَ النّارِ، وَ اَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ، وَ ادْرَأ عَنّüى شَرَّ فَسَقَةِ الْجِنِّ وَ الاِْنسِ. اَللّهُمَّ اَنْتَ خَيْرُ مَطْلُوبٍ اِلَيْهِ، وَ خَيْرُ مَدْعُوٍّ وَ خَيْرُ مَسْئُولٍ، وَ لِكُلِّ وافِدٍ جائِزَةٌ، فَاجْعَلْ جائِزَتىü فىü مَوْطِنىü هذا اَنْ تُقüيلَنىü عَثْرَتىü، وَ تَقَبَّلْ مَعْذِرَتىü، وَ اَنْ تَجاوَزَ عَنْ خَطüيئَتىü، ثُمَّ اجْعَلِ التَّقْوى مِنَ الدُّنْيا زادي».11. سنگ‌ريزه‌هايى را كه در منى رمی خواهد نمود از مشعر بردارد و مجموع آنها هفتاد سنگ است (و چون بعضى از سنگ‌ها ممكن است اصابت نكند، بيشتر بردارد).12. هنگامی‌که از مشعر به‌سوی منى مى‌رود و به وادى «مُحَسَّر» مى‌رسد، مقدار صد قدم تند برود و بگويد:«اَللّهُمَّ سَلِّمْ لي عَهْدىü، وَ اقْبَلْ تَوْبَتي، وَ أجِبْ دَعْوَتي، وَ اخْلُفْني فيüمَنْ تَرَكْتُ بَعْدي».
چنانچه كسى كه طواف واجب (اعم از طواف عمره، يا طواف حج، يا طواف نساء) را فراموش كند و به وطن بازگردد و با همسر خود نزديكى نمايد، هرگاه از روى فراموشى و جهل به مسئله باشد كفّاره ندارد، ولى اگر مسئله را مى‌دانسته و عمداً مرتكب آن شده بايد كفّاره بدهد و كفّاره آن در محرمات احرام بیان‌شده است؛ و در صورت امكان بايد خودش برگردد و بجا آورد و چنانچه ممكن نباشد، يا مشقّت داشته باشد نايب مى‌گيرد و پس‌ازآنکه نايب طواف نساء و نماز آن را انجام داد، مرد بر زن و زن بر مرد حلال مى‌شود.
در صورت شک قاضى باید او را با وثیقه معتبر آزاد کند و پس از تحقیق اگر معلوم شد معسر نیست مى تواند او را به زندان بیندازد.
هر گاه استبراء را بعد از وضو انجام دهد و رطوبت های مشکوک به بول خارج شود، نجس است و وضو باطل می شود و اگر استبراء انجام ندهد و رطوبت مشکوک خارج نشود وضو صحیح است.
احتیاط واجب آن است که بعدازظهر افطار نکند و اگر افطار نمود بايد به ده نفر فقير هرکدام يك مد طعام بدهد و اگر نمی‌تواند بايد سه روز روزه بگيرد و احتیاط مستحب آن است که این سه روز پی‌درپی باشد.
در صورتی که این امور در زمین های موات احداث شود حریم آنها معتبر است، میزان حریم، مقداری است که آن ساختمان و یا آن برنامه طبق نظر کارشناسان نیاز به آن دارد.
در صورتی که مشخص نیست ان یک ساعت کدام بوده از همه به میزان مساوی کسر می شود و باید هزینه این سالها که استفاده کرده اند به موقوفه برگردانند
اگر مالیات مطابق قوانین و عادلانه باشد باید پرداخته شود و دارایی با مودیان مالیات مدارا کند.
اگر مال الاجاره زمین را به موقوف علیهم پرداخت کنند نماز در آنجا صحیح است، زمین مذکور حکم مسجد را ندارد و بعد از پرداخت اجاره تنها به عنوان نمازخانه قابل استفاده است ودر صورت عدم توانایی بر پرداخت اجاره چنانچه موقوف علیهم قبول کنند از باب عمل خیر در آنجا نماز خوانده شود مانعی ندارد اما اگر راضی نشوند باید آن ملک را تخلیه نمایند.
اگر علامتى ندارد مى توان آن را تملّک کرد و اگر علامت دارد و امکان دارد صاحبش را پیدا کند باید به او بدهد، ولى در کشورهاى محارب با اسلام تملّک آن در هر حال مانعى ندارد.
