بنا را برطرفی که به ذهنش نزدیک‌تر است می‌گذارد و بعد از نماز مسئله را می‌پرسد اگر درست عمل کرده بود نماز او صحیح است و الا اعاده کند.
اگر امید دارد در آینده بتواند برود فیش را نباید بفروشد.
در فرض مسئله مالک تمام آنها زوجه است.
ازدواج موقّت بعد از تمام شدن مدّت آن در صورت نزدیکی، عدّه دارد.
باید به زبان بیاورد که باقیمانده مدت عقد موقّت را بخشیدم.
در صورتی که شخص محکوم توانایی درمان داشته باشد بر عهده خود اوست؛ در عین حال مطابق بعضی از روایات حاکم شرع در مورد حدود می تواند درباره آن ها ارفاق کرده و هزینه آن ها را بپردازد، ولی اگر تمکن ندارد هزینه بر عهده بیت المال است،و در این حکم تفاوتی بین حدود و قصاص نیست.
بهتر است كه محرم از «دارچين»، «زنجبيل»، «هِل» و هر آنچه بوى خوش دارد، اجتناب كند.
اشاره از طرف همسر سابق و غیر او اشکال ندارد ولی تصریح به ازدواج از هیچکدام جایز نیست، بنابر احتیاط واجب. نکته: 1- مراد از اشاره این است که لفظی بگوید که تصریح در ازدواج نباشد و غیر از ازدواج معنای دیگری را برساند(مثل اینکه غصه نخور، خاطر خواه داری و مانند آن)و مراد از تصریح لفظی است که جز معنای ازدواج نرساند (مثل اینکه بگوید من آماده ام با تو ازدواج کنم.) 2- پاسخ دادن زن نیز تابع احکام پیشنهاد خواستگار است در مواردی که در بالا ذکر شد و حرام است باید از جواب دادن پرهیز کند.
چنین کسى نماز ندارد تا جسدش پیدا شود، ضمناً قابل‌ذکر است که در کلمات فقها موضوعی به‌عنوان نماز غرقى داریم و آن نماز یومیّه کسانى است که در حال غرق شدن هستند و بیش از تکبیرات و اشاراتى نمی‌توانند کارى انجام دهند.
با توجّه به اهمیت فوق‌العاده‌ای كه نماز مخصوصاً به‌صورت جماعت دارد چنددقیقه‌ای زيارت يا عزادارى را براى نماز تعطيل كردن اشكالى ندارد بلكه كار خوبى است، خداوند از شما قبول فرمايد.
نمازخواندن روى خرمن گندم و جو و مانند این‌ها (تشک یا تخت) كه مقدارى حركت دارد جايز است به‌شرط اينكه بتواند واجبات نماز را انجام دهد و هنگام سجده بدن آرام باشد.
اگر براثر ازدحام طواف کنندگان، انسان را بدون اختيار به‌پیش ببرند، درصورتی‌که با توجّه به اين امر و با اختيار خود وارد طواف شده، ضررى به طوافش نمى‌زند.
درصورتی‌که عقد قبلى با رضایت انجام‌شده و صحیح بوده و زنا با زن شوهردار واقع‌شده، ولی اگر حکم را نمی‌دانسته‌اند و ازدواج نموده‌اند ادامه‌ی زندگی آنها اشکالی ندارد.
