وظیفهی شخصی که نمیداند روزهی قضا را به چه نیت گرفته است
اگر فردی روزهی قضا گرفته باشد اما نمیداند به نیت خودش بوده یا به نیت شخص دیگری، وظیفهی او چیست؟
فعلاً به نیت روزهی خودش محسوب کند و بنا بر احتیاط واجب قضای آن را هم بجا آورد.
فعلاً به نیت روزهی خودش محسوب کند و بنا بر احتیاط واجب قضای آن را هم بجا آورد.
چنانچه وقت برای انجام روزه قضا تنگ باشد، بنا بر احتیاط واجب باید ابتدا قضای روزه خودش را بجا آورد، در غیر این صورت علاوه بر قضا کفاره تأخیر هم دارد.
در فرض سؤال، مخیّر است هرکدام را خواست بدهد.
هر گونه اهانت به مقام شامخ امامان معصوم (علیهم السلام) و توهین به آن بزرگواران در صورتی که توهین کننده مسلمان باشد موجب ارتداد است و اگر مسلمان نباشد در حکم ساب النبی (ص) است و این گونه افراد در اسلام مجازات بسیار سنگینی دارند. خداوند مسلمین و مخصوصاً پیروان مکتب اهل بیت (علیهم السلام) را از شر دشمنان مصون و محفوظ دارد.
قدر متیقن متابعت، در مرتبه اوّل است و اگر بیشتر از آن بوده، بعد از اتمام نماز آن را اعاده کند.
باید قدر متیقّن را بگیرد یعنی همان حدّ معین را معیار قرار دهد.
هرگاه در مرضى كه با آن از دنيا مىرود بگويد مقدارى به كسى بدهكار است چنانچه متّهم باشد كه براى ضرر زدن به ورثه اين اقرار را نموده است بايد آن را از ثلث او حساب كنند و اگر متّهم نباشد از اصل مال مىدهند.
كسى كه در شب ماه رمضان وقت براى غسل و تيمّم ندارد اگر خود را جنب كند روزهاش بنا بر احتیاط واجب باطل است و قضا و كفّاره نیز بنا بر احتیاط واجب بهجا آورد.
کسی که در شب ماه رمضان وقت برای غسل ندارد اگر خود را جنب کند، چنانچه وقت برای تیمم داشته باشد و تیمم کرده است روزهاش صحیح است هرچند بنا بر احتیاط واجب کاری خلاف انجام داده است.
هرگاه خطا براثر مسامحه قاضی بوده خود او ضامن است و اگر بهطور طبیعی و بهعنوان اینکه انسان محل سهو و نسیان است باشد جبران از بیتالمال خواهد بود
اگر کوتاهی از شاهد بوده او ضامن است و اگر فعلاً توانایی ندارد باید منتظر بمانند تا توانایی پرداخت را پیدا کند.
سود مذکور تعلق به خود او دارد ولی به مقداری که از وقت اداره یا وسایل آن صرف کرده مدیون است.
اگر گمان كند بهاندازه غسل وقت دارد و خود را جنب كند و بعد بفهمد وقت تنگ بوده و تيمّم كند روزهاش صحيح است.
باید از امام تبعیت کند، لازم نیست قنوت را انجام دهد.