رضایت گرفتن از حق الناس با علم به رضایت صاحب حق
اگر حق الناسی به گردن انسان باشد و بداند که صاحب حق راضی است، آیا باز باید به صاحب حق بگوید و رضایت بگیرد؟
اگر یقین به رضایت او دارد لازم نیست به او بگوید.
اگر یقین به رضایت او دارد لازم نیست به او بگوید.
در صورت امكان معادل حقّ او را به دستش برساند، يا به شكلى با هم مصالحه كنند، و اگر اين كار ممكن نيست توسّط شخص ثالث، يا بوسيله حواله بانكى، يا توسّط پست برايش ارسال نمايد. و چنانچه به او دسترسى ندارد به نيّتش به فقرا صدقه دهد.
حتّى الامکان نباید کسى را از هیئت بیرون کرد شاید تحت تأثیر واقع شود و هدایت گردد؛ و در صورت ضرورت باید با زبان خوب عذرشان را بخواهند.
اگر دارای فایده قابلتوجهی باشد مانعی ندارد.
اگر مگس يا مانند آن روى چيز نجسى بنشيند، كه تر است و بعد روى چيز پاكى بنشيند نجس نمىشود، چون احتمال دارد پاى اين حشرات رطوبتى به خود نگيرد، امّا اگر بدانيم نجاستى را با خود حمل كرده و سرایت نموده، نجس میشود.
اگر پول حرامی را سپردهگذاری کرد و وامی گرفت معادل امتیاز وام را به صاحب پول بپردازد.
نماز عصر صحیح است و کافی است نماز ظهر را بخواند.
نماز آنها صحیح است و اعاده لازم نیست.
حج او باطل نیست ولی سال آینده نایبی بگیرد که بهجای او این عمل را انجام دهد.
اگر موقع رمى جمره عقبه شك كند جمره اولى يا وسطى يا هر دو را رمى كرده يا نه؟ يا صحيح انجام داده يا نه؟ اعتنا به شك نمىكند.
هرگاه نماز طواف را فراموش كند و در حال سعى يادش بيايد، سعى را رها مىكند و برمىگردد نماز طواف را بجا مىآورد، سپس سعى را از همانجا كه رها كرده ادامه مىدهد.
هرگاه نماز طواف را فراموش كند و اعمال پس از نماز را بجا آورد و پس از توجّه نماز طواف را انجام دهد، اعاده اعمال پس از نماز براى او لازم نيست؛ هرچند احتياط مستحب در اعاده آن اعمال است.
اگر نتوانست سه روز روزه در مکه را، در انجام بجا آورد و به وطن بازگشت، درصورتیکه ماه ذیالحجه باقى است مىتواند در وطن روزه بگيرد، ولى با هفت روز روزه فاصله دهد.
در فرض سؤال اعاده لازم است و حکم معذور را ندارد.
هرگاه قبل از شروع رمى جمره دوّم، شك كند كه هفت سنگ به جمره اوّل پرتاب كرده يا كمتر، بايد برگردد و كسرى احتمالى را جبران كند تا يقين به رمى هفت سنگ پيدا كند، هرچند از عمل منصرف شده باشد.