در فرض سؤال اگر اجمالاً نیت غسل داشته است و آب به تمام بدن می رسیده؛ غسل صحیح است و عبادات او اشکالی ندارد، در غیر این صورت باید نمازها را قضا کند، ولی روزه صحیح است.
درصورتی‌که هر یک از آن‌ها در بخشى از فقه اعلم باشند و ضوابط مرجعیت بر آن‌ها تطبیق کند، اشکال ندارد.
فتواى به احتیاط آن است که مجتهد دستور به احتیاط بدهد. مثلاً بگوید: «اگر دو ظرف آب وجود دارد و می‌دانی یکى از آن دو نجس است، امّا نجس را نمی‌شناسی باید احتیاط نموده و از هر دو اجتناب کنى.» ولى احتیاط در فتوا این است که مثلاً بگوید: «قناعت کردن به یک تسبیح اربعه در رکعت سوّم و چهارم اشکال دارد و احتیاط آن است که سه مرتبه بخوانى».
در فرض مذکور کشیدن دست روی ناخن ها کافی است.
مردم معمولاً در فصل تابستان نیز روزه می‌گیرند و به کارهای زندگی (البته به‌صورت سبک‌تر) ادامه می‌دهند ولی چنانچه بعضی افراد ضعیف باشند و طاقت روزه پی‌درپی نداشته باشند می‌توانند یک‌درمیان روزه‌بگیرند و در زمستان بقیه را قضا کنند.
احتیاط آن است که به‌تدریج و به‌گونه‌ای که به‌زحمت نیافتد اعاده نماید.
باید قیمت آن شاخه را به صاحبش برگرداند و ثمره تعلّق به صاحب درخت دارد.
بهتر آن است که شکر کند و بعدازآن طلب حاجت نمایید.
باید زکات آن را داده و سپس قرض بدهند.
سعي كنيد از عموي خود نسبت به تصرفات خودتان اجازه بگيريد و اگر اجازه نداد تا زماني كه مجبور هستيد، تصرف جايز است ولي بعداً جبران كنيد و وجه آن را به عمو بدهيد.
این شرط صحیح نیست ولی اگر به خاطر ادامه ازدواج با ایشان در عسر و حرج شدید هستید و ایشان باقی مانده مدت را نمی بخشد می توانید پیش حاکم شرع بروید و اگر عسر و حرج شما نزد ایشان ثابت شود و شوهر حاضر به بخشیدن بقیه مدت نباشد ، در این صورت حاکم شرع می تواند باقیمانده مدت را ببخشد
جايز نيست و فرقى ميان قسمت قديم و جديد نيست.
محکوم به قصاص را نمیتوان برای مدت طولانی در زندان نگاه داشت، باید با اخذ وثیقه کافی او را آزاد کنند تا شرایط اجرای قصاص یا عفو یا تبدیل به دیه حاصل گردد، مگر این که آزاد کردن او پیامدهای بسیار نامطلوب اجتماعی داشته باشد که در این صورت میتوان از بیت المال، کمک به صاحبان حق کرد تا قصاص اجرا شود.
