مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

طواف از اركان حج است و كسى كه «طواف حج» را تا آخر ذی‌الحجه ترك كند، اگر از روى عمد باشد حج او باطل است و بايد سال ديگر اعاده كند و اگر از روى جهل و ناآگاهى باشد، نيز حج او باطل است (خواه جاهل مقصّر باشد، يا غير مقصّر) و علاوه بر اعاده حج، احتياط آن است كه شترى هم قربانى كند و اگر از روى سهو و فراموشى بوده، طواف را قضا مى‌نمايد و حج او صحيح است و چنانچه بعد از مراجعت از حج، يا بيرون رفتن از مکه متوجّه شود و بازگشت براى او مشقّت داشته باشد، كسى را نايب مى‌گيرد كه براى او طواف كند و مستحب است سعى را نيز بعدازآن اعاده كند و يك گوسفند در منى قربانى نمايد و اگر ممكن نشد در وطن خود قربانى كند و در اين مدّت چيزى بر او حرام نيست.

اين كار جايز نيست و احتياط آن است كه آن را برگردانند.

لازم است همه را باهم انجام دهد.

احتياط در ترك آن است.

بايد همه را قبلاً انجام دهند.

الف) برداشتن آن‌ها بدون اجازه مسؤولين مربوطه جايز نيست و کسانی كه بدون اجازه برداشته‌اند، بايد بازگردانند.ب) اشكالى ندارد.

اگر عذر ديگرى ندارد و درهرصورت بايد ديگرى او را طواف دهد، نمى‌تواند اعمال مکه را مقدّم بدارد.

چنانچه خنثای غیر مشکله باشد طبق علامات و نشانه ها عمل می‌کند و اگر مشکل باشد باید قرعه بزند و هرکدام از جنسیت با قرعه درآمد مطابق آن عمل کند.

احتياط آن است كه مقدّم بدارد و بعداً اگر نتوانست براى طواف نايب بگيرد.

هرگاه اعمالش مطابق فتواى مرجعى كه فعلاً وظيفه‌اش تقليد از اوست باشد، صحيح است.

مانعى ندارد و می‌تواند اعمال حج را مقدم کند.

قصد ابطال موجب بطلان نمى‌گردد.

اگر بيمار بعد از بازگشت از «منى» بهبودى يابد، يا زن پاك باشد و توانايى بر طواف و سعى پيدا كند، احتياط واجب آن است كه اعاده نمايد (هرچند قبل از رفتن به عرفات آن را انجام داده باشد).

بهترين راه صرف فقراى شيعه ساكن در آنجاست.

هرگاه زائرين در مکه يا مدينه پولى پيدا كنند و ندانند كه متعلّق به زوّار ايرانى است يا غير ايرانى، درصورتی‌که از يافتن صاحبش مأيوس باشند، احتياط واجب آن است كه آن را از طرف صاحبش به فقيرى صدقه دهند.