مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

معمولا در شرایط امروز می توان جنسیت واقعی را در خنثای مشکله معین کرد و مطابق آن عمل کرد و اگر هر دو جنسیت به صورت کاملا مساوی بود می تواند به اختیار خودش یکی از جنسیت ها را با جراحی ظاهر کرده و مطابق آن ازدواج کند.

درصورتی‌که آن‌ها از کار خود جدا توبه کنند و با اعمال صالح، گذشته خود را جبران نمایند، ازدواج با آن‌ها مانعی ندارد.

ازدواج با زنانى كه با انسان محرم هستند حرام است، مانند مادر، دختر، خواهر، عمّه، خاله، دختر برادر، دخترخواهر، زن‌پدر، دختر زن و مادرزن.

این فرقه مسلمان هستند و ازدواج با آن‌ها، همان حکم ازدواج با اهل سنت را دارد.

فرقه‌ی مذکور دو گروه هستند؛ عده‌ای منكر ضروريات اسلام‌اند، نماز و روزه هيچ‏كدام را قبول ندارند كه ازدواج با آن‌ها مطلقاً جايز نيست، ولى عده‌ای به يگانگى خدا و رسالت پيامبر شهادت مى‏دهند و اگر انكار ضروريات هم كنند به انكار نبوت بازنمی‌گردد و ما می‌گوییم انكار ضروريات بايد به انكار نبوت بازگردد كه در اين گروه نيست پس ازدواج با گروه دوم درصورتی‌که بيم آن باشد كه زوج تحت تأثیر عقاید زوجه واقع شود اشكال دارد و اگر بيم اين مطلب نباشد حرام نيست ولى بهتر است كه با ديگرى ازدواج كند.

فرقه‌های مذکور دو گروه هستند؛ عده‌ای منكر ضروريات اسلام‌اند، نماز و روزه هيچ‏كدام را قبول ندارند كه ازدواج با آن‌ها مطلقاً جايز نيست، ولى عده‌ای به يگانگى خدا و رسالت پيامبر شهادت مى‏دهند و اگر انكار ضروريات هم كنند به انكار نبوت بازنمی‌گردد و ما می‌گوییم انكار ضروريات بايد به انكار نبوت بازگردد كه در اين گروه نيست پس ازدواج با گروه دوم درصورتی‌که بيم آن باشد كه زوج تحت تأثیر عقاید زوجه واقع شود اشكال دارد و اگر بيم اين مطلب نباشد حرام نيست ولى بهتر است كه با ديگرى ازدواج كند.

در صورتی که تحقیق کنند و جهات شرعی و اخلاقی و اعتقادی در او حاصل باشد اشکال ندارد.

اصل عقد نیز اشکال دارد.‌

حرام ابد نشده‌اند امّا باید به‌صورت جدی توبه کرده و با اعمال نیک آینده گذشته را جبران کنند.

هرگاه زني را که شوهردارد براي خود عقد کند:1- اگر يکي از مرد يا زن، بداند زن شوهردارد و بداند عقد کردن زن شوهردار حرام است آن زن بر او حرام ابدي می‌شود، خواه نزديکي کرده باشد يا نه.2- اگر هیچ‌کدام نمی‌دانسته‌اند زن شوهردارد (مثلاً زن فکر کرده اگرچند سال از شوهر جدا باشد مطلقه محسوب می‌شود) چنانچه نزديکي کرده‌اند زن بر او حرام می‌شود و اگر نکرده‌اند حرام نمی‌شود.اگر عقد را فردي به وکالت از آن‌ها خوانده باشد نه خودشان، در هیچ‌یک از دو صورت، حرام ابدي حاصل نمی‌شود و پس از عده می‌توانند ازدواج کنند.

ازدواج با زنان فاحشه و همچنین زنانی که عده را رعایت نمی‌کنند بنابراحتیاط واجب، حرام است.

عقد در حال «عدّه» جایز نیست.

درصورتی‌که معتقد به ضروریات اسلام می‌باشد و نماز را انکار نمی‌کند، فقط براثر تنبلی آن را بجا نیاورده کافر محسوب نمی‌شود بلکه مسلمان گناهکاری است و ازدواج با او جایز است ولی لازم است با زبان خوش توأم باادب و احترام او را امربه‌معروف و نهی از منکر کرد تا این فریضه بزرگ را بجا آورد.

درصورتی‌که دختر جنبه‌های شرعی را به‌خوبی مراعات کند و بتوان تدریجاً او را از زندگی پدر دور داشت مانعی ندارد.

در فرض سؤال مانعی ندارد.