این احادیث به این معنا هستند که شخص، توفیق صالح شدن پیدا می‌کند و صالح شدن به انجام تکالیف است نه با ترک آن.
احادیث قدسی محتوای مناسبی دارند از این رو می توان به محتوای آنها عمل کرد.
با توجه به اینکه این کار خلاف معمول است باید باکسی که وجه را به او داده در این مسئله توافق کند و چنانچه دسترسی ندارد مبلغی را به خاطر آن کمبود از طرف صاحب اصلی به فقیر بپردازد.
سزاوار است با مبلغ مختصری باهم مصالحه کنید.
اجير گرفتن براى قضاى نماز و عبادت‌های ديگر از طرف اموات خالى از اشكال نيست، مگر در حج و اگر كسى بخواهد در عبادت‌های ديگر اجير بگيرد وجهی را که می‌پردازد به‌صورت هدیه باشد و عملی که اجیر انجام می‌دهد به‌صورت تبرع، امّا به‌جا آوردن نماز و روزه قضا و همچنين نماز و روزه‌ی مستحبی به‌قصد قربت و بدون گرفتن اجرت اشكالى ندارد.
انسان می‌تواند براى بعضى از كارهاى مستحب مانند زيارت قبر پيغمبر صلی‌الله عليه و اله و امامان علیهم‌السلام از طرف زندگان اجير شود، ولى احتياط واجب آن است كه پول را براى مقدمات كار بگيرد و نيز می‌تواند اعمال مستحبی را انجام دهد و ثواب آن را به اموات يا زنده‌ها هديه نمايد.
اگر واقعا خطر مرگ قطعی باشد و نجات از این طریق ممکن باشد و عمدا اقدام نکند نوعی خودکشی محسوب می شود.
هرگاه این کار براى حفظ جان افراد زنده، یا درمان بیمارى مهمی ضرورت داشته باشد مانعى ندارد و فرقى میان افراد شناخته‌شده و غیر آنها نیست.
هرگاه اين كار براى حفظ جان افراد زنده، يا درمان بيمارى مهمی ضرورت داشته باشد مانعى ندارد؛ و فرقى ميان افراد شناخته‌شده و غير آنها نيست.
1- خون 2- نرى 3- فرج 4- بچه دان 5- غدد كه آن را دشول مى گويند. 6- تخم كه آن را دنبلان مى گويند. 7- دانه كوچكى كه در مغز سر است و به شكل نخود مى باشد. 8- مغز حرام كه در ميان تيره پشت است. 9- پى كه در دو طرف گردن قرار دارد و تا تيره پشت كشيده شده. 10- زهره دان 11- سپرز (طحال) 12- مثانه (محل اجتماع بول) 13- سياهى چشم 14- چيزى كه در ميان سم است و عرب آن را ذات الاشاجع مى گويد، اين در حيوانات بزرگ است. امّا در حيوانات كوچكى مانند گنجشك چنانچه بعضى از اين امور قابل تشخيص، يا جدا كردن نيست خوردن آن اشكالى ندارد.
جایز نیست و چنین عقدی باطل است.
عقد صحیح است.
شمول این حکم نسبت به این افراد ثابت نیست.
بهتر است در مسجد اجرا نکنند.
در فرض سؤال رضايت آنها شرط است و مستى مراتب مختلفى دارد؛ اگر به حدّى مست باشند كه هوشيارى را از دست بدهند و درك نكنند رضايتشان فايدهاى ندارد ولى اگر مستى به آن حد نمىرسد و درك دارند می‌توان رضايت گرفت. همچنين اگر در غير حالت مستى وكالت بگيرد، كفايت می‌کند.
