مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر قسمتى از سعى را در عمره تمتّع فراموش كند، سپس به گمان این‌که اعمال عمره تمام‌شده از احرام خارج شود و با همسرش نزديكى كند، واجب است برگردد و سعى را تمام كند و با توجه به این‌که به گمان خروج از احرام (و با فرض عدم یقین) مرتکب آن کارشده بنا بر احتياط يك گاو به‌عنوان كفّاره قربانى نمايد؛ بلكه عمره‌هاى ديگر نيز همين حكم را دارد (بنا بر احتياط واجب).

درصورتی‌که استحاضه قلیله باشد: اگر بعد از گذشتن از نصف طواف بوده، پس از تجديد وضو و تطهير بدن و لباس، طواف را تمام مى‌كند و اگر قبل از آن بوده، پس از تجديد وضو و تطهير، طواف را از اوّل شروع مى‌كند.و درصورتی‌که استحاضه کثیره باشد: چنانچه قبل از شوط چهارم است غسل کند و از ابتدا طواف کند و اگر بعد از شوط چهارم است غسل کند و ادامه دهد؛ و در ادامه اگر به وظیفه زن مستحاضه که برای نماز واجب است عمل کند ضرری به حج او وارد نمی‌شود.

جايز است از مال زكات يا سهم امام بگيرند و حج به‌جا آورند و اين حج، حج واجب محسوب می‌شود.

اگر یک بار عادت شده است باید دو ماه دیگر عدّه نگهدارد و اگر دو بار عادت شده است باید یک ماه عدّه نگهدارد.

درصورتی‌که فاصله زیادی بشود جماعت او اشکال دارد.

چنانچه با رعايت حجاب کامل باشد اشکالي ندارد، هرچند بهتر است زن درجایی نماز بخواند که کمتر در معرض ديد نامحرم باشد.

حقوق آن‌ها اشکال ندارد؛ چون مسئولين می‌گویند عدم توليد دخانيات در داخل سبب توسعه قاچاق و ايجاد آلودگي بيشتر در جامعه و خروج ارز شود. ولي فروش آزاد و مصرف آن‌ها جايز نيست و شايسته است افراد خاصي مسئول فروش دخانيات می‌شوند تا نسبت به نوجوان‌ها و جوان‌ها کنترل لازم را داشته باشد و به کم شدن مصرف آن کمک کنند.

هر دو قرارداد صحیح است ولی در صورتی که به سن بلوغ نرسیده اند باید با اجازه ولی آن‌ها قرارداد بسته شود.‌

در مورد ضرورت و در جایی که احقاق حق منحصر در مراجعه به آنها باشد این کار جایز است.‌

چنانچه مسلّم باشد طاقت شکنجه‌ها را ندارد و اطلاعاتی می‌دهد که ضایعات بزرگى به بار می‌آورد و موجب مرگ گروهى می‌شود، این عمل نوعى ایثار و فداکارى محسوب می‌شود.

اشکالی ندارد.

هر گاه فکر کردن و نکردن اختیاری باشد و از مواردی باشد که فکر کردن لااقل کراهت داشته باشد، در چنین حالی نذر و عهد منعقد می شود. ‌

آن كه با اسلحه برنده ‏اى مانند شمشير و كارد و خنجر يا تفنگ و مانند آن باشد خواه گلوله آن تيز باشد يا نه، ولى طورى باشد كه بدن حيوان را پاره كند و از آن خون جارى گردد، ولى اگر به وسيله دام يا چوب و سنگ و مانند آن حيوانى را شكار كنند حرام است، مگر اين‏كه موقعى به حيوان برسند كه هنوز زنده باشد و آن را مطابق آداب شرع سر ببرند.

واجب است كارى كنند كه جان مردم در اتاق عمل به خطر نيفتد.

در حدّ معقول و منطقى جايز است.