این کتاب را "علی محمّد باب" در ایّامی که ادعای بابیّت می کرد و به عنوان "ذکر" مشهور بود، نوشته است، و آن را سوره، سوره قرار داده و تعداد آیه های سوره ها را معین کرده است. احکامی که در این کتاب ذکر نموده است همان احکام و قوانین مقدّسه اسلام است. در این کتاب طوری وانمود می کند که این جملات از جانب حجّة نازل می شود.