درمان اين بيمارى اخلاقى مانند درمان صفات رذيله ديگر است كه بر دو اساس استوار مى باشد: 1. راه های علمى 2. راه های عملى.

در بخش «درمان های علمى»، شخص حسود بايد روى دو چيز مطالعه و دقّت كند. يكى پيامدها و آثار ويرانگر حسد از نظر روح و جسم و ديگر ريشه ها و انگيزه هاى پيدايش حسد. از سوى ديگر، شخص حسود باید در باره انگيزه هاى حسد بيانديشد و ريشه هاى آن را يكى پس از ديگرى قطع نمايد.

امّا از نظر «عملى» حسود به جاى اينكه براى در هم شكستن اعتبار و شخصيّت فردى كه مورد حسدش قرار گرفته، به تقويت موقعيّت خود بپردازد، به جاى غيبت و مذمّتش او را به خاطر صفات خويش مدح و ستايش كند و به جاى تلاش در تخريب زندگى مادّى او، خود را آماده اعانت و همكارى با او نمايد و ... .

از منظر روايات اسلامی برخی آثار سوء اجتماعی حسد از اين قرار است: 1. حسود تمام يا بيشتر نيروهاى بدنى و فكرى خود را كه بايد در راه پيشبرد اهداف اجتماعى به كار ببَرد، در مسير نابودى و ويرانى صرف مى كند. 2. شخص حسود، دوستان خود را از دست مى دهد. 3. پیامد گسست در پیوندهای اجتماعی آن است که شخص حسود هرگز نمى تواند به مديريّت و مقام بالايى در جامعه نايل شود.

در شرح ابن ابى الحدید به نقل از «الاستیعاب» آمده: «روزى على(ع) به مروان نگاه کرد و گفت: «واى بر تو و واى بر امّت محمّد از تو و از خاندان تو، هنگامى که موهاى بین چشم و گوشت سفید شود».

«تقلید» بر چهار نوع است. نخست «تقليد جاهل از جاهل» كه گروهى نادان چشم و گوش بسته از گروه نادان ديگرى تبعيّت كنند. دوّم «تقليد عالم از جاهل» است. سوّم «تقليد عالِم از عالِم ديگر» است یعنی انسان آگاه، بدون تحقیق به دنبال تبعیت از افراد آگاه دیگری باشد. نوع چهارم «تقليد جاهل از عالم» است كه آنچه را كه انسان نمی داند از افراد آگاه فراگیرد و به آن عمل کند. از اقسام تقلید، سه قسم اول باطل و قسم اخیر به عنوان تقلید مثبت و سازنده محسوب می شود؛ چراکه پایه زندگی فردی و اجتماعی انسان را تشکیل می دهد.