«شفاعت» به معنی ضميمه شدن فرد برتر براى كمك به فرد ضعيف تر است. گاه شخص شفيع از موقعيّت خود استفاده می کند و نظر شخص صاحب قدرت را عوض مي كند یا از طريق نفوذ خود و با استفاده از مسائل عاطفى، مبانى فكرى او را درباره گناه مجرم تغییر می دهد که این معنی مورد قبول اسلام نیست. گاهي هم شخص شفاعت شونده به وسيله ارتباط با شفيع، خود را در وضع مطلوبى كه شايسته و مستحقّ بخشودگى است قرار می دهد كه اين معنا يك معناى منطقى، معقول و سازنده است.