مقایسه طلب شفاعت مسلمان ها از پیامبر(ص) و اولیاء با طلب شفاعت از بت مقایسه نادرستى است؛ زیرا بت پرست ها بت ها که طبق قرآن ضرر و نفعی نمی رسانند، را مستقل در شفاعت مى دانستند در حالى که ما در مورد پیغمبر(ص) قائل هستیم که حضرت به اذن خدا شفاعت مى کند و قرآن هم در سرزنش مشرکان تأکید زیادی روی کلمه اذن دارد.

جمعى از بزرگان یهود از روی توطئه به پیامبر(ص) گفتند: اگر ما دانشمندان و اشراف یهود از تو پیروى کنیم، سایر یهودیان به ما اقتدا مى کنند، ولى نزاعى در میان ما و جمعیتى است، اگر در این نزاع به نفع ما داورى کنى ما به تو ایمان خواهیم آورد. پیامبر(ص) از چنین قضاوتى خوددارى کرد و آیه فوق نازل شد.