از بسیارى از روایات و کلمات مفسران استفاده مى شود: منظور از شخصی که در آیات 175 و 176 سوره اعراف به او اشاره شده، مردى به نام «بلعم باعورا» بوده که از دانشمندان و علماى مشهور بنى اسرائیل در عصر موسى(ع) محسوب مى شده، و حتى موسى(ع) از وجود او به عنوان یک مبلغ نیرومند استفاده مى کرده، و دعای این شخص در پیشگاه خدا به اجابت مى رسید. ولى بر اثر تمایل به فرعون و وعده هاى او از راه حقّ منحرف شد و همه مقامات خود را از دست داد، تا آنجا که در صف مخالفان موسى(ع) قرار گرفت.

رئيس يك جمعيت، تا مادامی كه زنده است، مايه حيات و آرامش آنهاست، گرچه غایب باشد. ولى شنيدن خبر از دست رفتن او گرد يأس و نوميدى را بر سر همه مى‏ پاشد. شيعیان بر طبق عقيده‏ به وجود حضرت مهدی(عج)، خود را تنها نمى ‏دانند. پروفسورهانرى كربن مستشرق نامدار فرانسوى مى‏ گويد: به عقيده من مذهب تشيّع تنها مذهبى است كه رابطه هدايت الهى را ميان خدا و خلق براى هميشه نگه داشته است و به طور مستمر و پيوسته، ولايت را بعد از حضرت محمد(ص) برای همیشه زنده و پا برجا مى ‏داند.

چند ماه پس از هجرت، یهودیان مسلمانان را به خاطر نماز خواندن به سوی بیت المقدس سرزنش می کردند؛ بعد از مدتی پیامبر(ص) در مسجد بنی سالم مشغول نماز ظهر بود که جبرئیل آمد و بازوى پیامبر(ص) را گرفت و روى او را به سمت کعبه بگرداند و فرمان تغییر قبله صادر شد. یهودیان از این ماجرا ناراحت شدند و باز بهانه جوئى کردند. خداوند پاسخ قاطعی داد که شرق وغرب عالم از آن خداست و هیچ مکانی بدون عنایت او شرافت ذاتی ندارد.

در آموزه های وحیانی از؛ هدایت الهى، قرآن مجید، ایمان، روشن بینى، آئین اسلام، شخص پیامبر(ص) و امامان و پیشوایان معصوم، به عنوان«نور» یاد شده است.