«جریر بن عبدالله» از صحابه مشهور پيامبر(ص) و از قبيله «بجيله» از قبايل يمن بود كه در سال دهم در محضر پیامبر(ص) اسلام آورد. او به همراه قبيله خود در فتح قادسيه حضوری موثر داشت و از سوی عثمان فرماندار همدان شد. وي بعدها در دوران حكومت امام علي(ع)، مأمور رساندن نامه حضرت به معاویه شد؛ اما نتوانست نقش خود را به خوبى ايفا كند و این موضوع باعث بدبینی مردم عراق به او شد و آنها او را طرفدار معاويه شمردند. جرير از اين بدبينى دلگير شد و به جزيره قرقيسا رفت و تا آخر عمر از كارهاى سياسى و اجتماعى دورى گزيد.