امام علی(ع) در فرازی از خطبه اول نهج البلاغه مى فرماید: «کمال معرفت و شناخت خداوند تصدیق به ذات پاک اوست». در این که چه تفاوتى میان تصدیق و معرفت است، تفسیرهاى مختلفى وجود دارد. نخست این که منظور از معرفت در این جا، شناخت فطرى و مراد از تصدیق شناخت علمى و استدلالى است؛ یا این که منظور از معرفت، شناخت اجمالى و مقصود از تصدیق، معرفت و شناخت تفصیلى است، یا این که معرفت، اشاره به علم و آگاهى نسبت به خداوند است، ولى تصدیق اشاره به ایمان است.