امام علی(ع) کمال اخلاص را نفی صفات مخلوقین از ذات پاک او می داند و دلیل آن را این گونه بیان می نماید که: اثبات صفاتى همانند مخلوقات، براى خدا لازمه اش ترکیب در وجود مقدّس اوست، یعنى همان گونه که انسان ترکیبى از ذات و صفات است او نیز باید چنین باشد و این معنا با واجب الوجود بودن سازگار نیست زیرا هر مرکّبى نیاز به اجزاى خود دارد و نیاز داشتن(فقر) با واجب الوجود بودن سازگار نمى باشد.