آیات و روایات، عرش الهی را پدیده ای بسیار عظیم و باشکوه توصیف می کنند آنچنان که تمام آسمانها و زمین در برابر آن مانند حلقه ای در بیابان است. استفاده از این تعبیر درباره خداوند کنایه از قدرت و تسلط کامل آن وجود مقدس است. مفسران آراء متفاوتی در تفسیر کرسی و عرش دارند مثلا کرسی را به معنای عالم ماده و عرش را به معنای عالم ماوراء ماده در نظر گرفته اند. به هر ترتیب به قراین مسلم عقلی و شرعی، استفاده از تعبیر «عرش» از باب استعمال کنایی است نه حقیقی.